Opgeven wel of niet?

Opgeven wel of niet?

Een vriendin van mij had echt super goed geleerd voor een proefwerk en wat had ze toen? Een 1. Ze was echt heel erg teleurgesteld en nu moet ze ook waarschijnlijk van school af. Ze kan nog wel op school blijven, maar daarvoor moet ze wel even heel hard gaan leren, maar weet je wat ze zei? 'Wat maakt het allemaal nog uit, ik snap het toch niet.' Dus kort samengevat, ze geeft op. Maar dat snapte ik dus niet. Waarom zou je opgeven als er nog een beetje hoop is? Omdat je niet nog een keer teleurgesteld wil worden? Maar dat is geen antwoord. Tegenslagen krijg je je hele leven lang en je moet er mee leren leven. Opgeven is iets zwaks, maar toch zie je het veel mensen doen. Maar waarom? Wat nou als het verzet in de Tweede Wereld oorlog had opgegeven. Dan waren we nu een deel van Duitsland. Wat als we in de Tachtig jarige oorlog met Spanje hadden opgegeven? Dan waren we nooit gekomen naar wat we nu zijn. Een vrij en welvarend land. Dus opgeven is in de meeste gevallen helemaan geen optie en is een teken van negativiteit. Natuurlijk is het ook wel weer zo dat soms je gewoon op moet geven. Maar kan je dat dan wel opgeven noemen? Is het niet eerder terug trekken voor je eigen bestwil? Dat verschil zien is heel moeilijk.
Ik werd niet aangenomen bij de Jumbo. Het was een enorme tegenslag en dan mag je natuurlijk wel even verdrietig zijn. Maar na een tijdje is het ook wel weer genoeg. Want de rest van de dag depri in een hoekje gaan zitten heeft ook geen zin. Je hebt een heel leven met veel tegenslagen, maar richt niet je aandacht daar op. Als je je richt op iets krijg je dat ook alleen maar te zien. Probeer zelf maar eens uit. Ik zei eens dat er super weinig rode auto's waren en wat ik zag opeens overal rode auto's. Je kan je aandacht dus beter op iets positiefs richten.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen