Overleef een trein!
dit heb ik echt meegemaakt,
midden november:
hmm, ja, dat wordt het, de trein! daar kan niemand mij bij tegenhouden, niemand durft mij van een spoor af trekken als er een trein aankomt. een trein, zo een gewicht, dat kan ik niet overleven. joepie, eindelijk, dat wordt mijn dood! hmm, hoe geraak ik uit het ziekenhuis? gaan lopen heb ik al geprobeert, dan vind de politie mij. hmm, de psychiater moet denken dat ik genezen ben. hmm, haar maak ik dat wel wijs.
9 december:
vandaag wordt de dag, vandaag spring ik voor de trein. hmm, ja, ben al bij het station, binnen vijf minuten komt de trein, ik ga rond kijken, kijken wie mij gaat ziet springen. totaal niemand die ik ken, buiten Lisa dan, nja, die heeft pech, vandaag ga ik het niet laten voor haar, ik krijg geen grotere kans. aah, ik hoor een oproep dat de trein komt. eens effe kijken of ik de trein zie. ja, ik zie hem, nu moet ik het spoor op. *springt het spoor op, en kijkt naar de mensen op het perron* ooh, die mensen roepen nogal, denken die nu echt dat ik het spoor terug af ga voor hun? ach, gvd, Lisa zit te wenen! spijtig, nu ga ik niet meer terug, anders vlieg ik naar de gesloten afdeling. *wandelt rustig richting de trein toe* nu komt het, mijn dood, eindelijk!
eind januari:
huh, wat doe ik hier? waar ben ik? ik zie hier ziekenhuisbedden. verdomme, ik heb het overleefd, wie overleeft er nu zo een treinbotsing? die moet mij meters hebben meegetrokken. he? waar is mijn linkerbeen? waar zijn mijn rechtertenen? verdomme, die moet ik verloren hebben bij de treinbotsing.µ
(dag erna) *praat met zussen en ouders* oh, mijn ouders en zussen wenen, ze hadden zo een schrik dat ze mij kwijt waren. hmm, ik wil hen zo geen pijn meer doen. ik kan dus geen zelfmoord meer plegen. hmm, ik heb zo een spijt, ik wou hun geen pijn doen. nu ben ik gehandicapt, heb ik hun pijn gedaan, en ik heb niks bereikt.
eind mei:
mijn revalidatie gaat bijna beginnen. dan ga ik eindelijk terug leren lopen. het is een half jaar geleden dat ik mijn linkerbeen en mijn rechtervoorvoet ben verloren. ik schaam mij zo voor mijn handicap, en het is dan nog mijn eigen schuld. wie overleeft er nu een treinbotsing?
Er zijn nog geen reacties.