Beste vriendinnen voor altijd!
'We zijn beste vriendinnen voor altijd!'
Dat waren onze woorden, maar zijn we dat nog wel?
We namen het voor elkaar op, we leerden van elkaar, we speelden samen, we lachten samen, we drumden samen, we zongen samen, we dansten samen, we sprongen samen trampoline. Kortom we deden van alles samen. We woonden niet ver van elkaar af, dus we spraken ook vaak af. We waren 2 blije kinderen, totdat ene moment.
In groep 5 ging je verhuizen. Ik was er kapot van, ik huilde veel. Ik was bang om jou, mijn beste vriendin te verliezen.
We spraken veel af in de vakanties en dat werden vaak logeer partijtjes. In slaap vallen op Nick en Simon, de gekste dansjes verzinnen, keihard meezingen, onze eigen verhaaltjes spelen, trampoline springen en we hadden zelfs ons eigen radio programma!
Vakanties lang ging het zo door, wij hadden het gezellig en beleefden als nog een super tijd.
Maar toen kwam die periode van groep 8. We kregen het beide druk, het contact verwaterden. Ik heb je 100x gemaild, maar ik kreeg nooit een mail terug. Ik begon je steeds meer te missen, jij, mijn beste vriendin, want langzaam maar zeker verloor ik toch mijn beste vriendin.
Ook nu op de middelbare school, heb ik geen contact meer. Wel kreeg ik maanden geleden een mailtje terug. Je wilt niet weten hoe blij ik toen was, maar dat was toen. Ik leef in het nu.
Ik mis je nog steeds, soms droom ik over de tijd die wij hadden. De liedjes die we schreven, de vele lol die wij hadden en jij leerde mij de salto, na veel gedoe kon ik hem toch! Maar dat was allemaal aan jou te danken. Ik wordt dan altijd wakker met rode ogen van het huilen, want ik ben je kwijt!
Ik denk achteraf dat het wel beter is. We moeten beide een nieuw leven beginnen zonder elkaar. Dat is beter.
Hoe erg ik je ook mis, je blijft altijd in mijn hart, we hadden een top tijd, die ik nooit zou vergeten, maar ik zet me er overheen. Ik ga een leven te gemoed zonder jou, mijn beste vriendin.
Dat waren onze woorden, maar zijn we dat nog wel?
We namen het voor elkaar op, we leerden van elkaar, we speelden samen, we lachten samen, we drumden samen, we zongen samen, we dansten samen, we sprongen samen trampoline. Kortom we deden van alles samen. We woonden niet ver van elkaar af, dus we spraken ook vaak af. We waren 2 blije kinderen, totdat ene moment.
In groep 5 ging je verhuizen. Ik was er kapot van, ik huilde veel. Ik was bang om jou, mijn beste vriendin te verliezen.
We spraken veel af in de vakanties en dat werden vaak logeer partijtjes. In slaap vallen op Nick en Simon, de gekste dansjes verzinnen, keihard meezingen, onze eigen verhaaltjes spelen, trampoline springen en we hadden zelfs ons eigen radio programma!
Vakanties lang ging het zo door, wij hadden het gezellig en beleefden als nog een super tijd.
Maar toen kwam die periode van groep 8. We kregen het beide druk, het contact verwaterden. Ik heb je 100x gemaild, maar ik kreeg nooit een mail terug. Ik begon je steeds meer te missen, jij, mijn beste vriendin, want langzaam maar zeker verloor ik toch mijn beste vriendin.
Ook nu op de middelbare school, heb ik geen contact meer. Wel kreeg ik maanden geleden een mailtje terug. Je wilt niet weten hoe blij ik toen was, maar dat was toen. Ik leef in het nu.
Ik mis je nog steeds, soms droom ik over de tijd die wij hadden. De liedjes die we schreven, de vele lol die wij hadden en jij leerde mij de salto, na veel gedoe kon ik hem toch! Maar dat was allemaal aan jou te danken. Ik wordt dan altijd wakker met rode ogen van het huilen, want ik ben je kwijt!
Ik denk achteraf dat het wel beter is. We moeten beide een nieuw leven beginnen zonder elkaar. Dat is beter.
Hoe erg ik je ook mis, je blijft altijd in mijn hart, we hadden een top tijd, die ik nooit zou vergeten, maar ik zet me er overheen. Ik ga een leven te gemoed zonder jou, mijn beste vriendin.
Reageer (3)
omg supermooii!!
1 decennium geledenIk had vroeger ook zo'n vriendin, maar toen ging ze naar Brussel wonen en had ik echt geen contact meer. In het middelbaar zat ze bij me in de klas, maar ze was zoveel veranderd! ik kende haar gewoon niet meer. We spraken ook niet meer, maar nu heb ik anderen vrienden, mss wel betere.
1 decennium geledenHoop dat je haar ooit nog terug ziet!
Aaaah, het is lief en zielig te gelijk <3
1 decennium geleden