Pijn
Het is nu al een hele week dat ik 's nachts lig te wenen. Waarom? Mensen hebben me sinds kort massaal laten vallen. Er zijn nu nog 3 mensen ofzo die mij nog steeds zien staan en mij dan ook helpen. Ik ben blij dat ik die mensen heb, zonder hen zou de pijn ondragelijk zijn. Mensen zien het leven veel te rooskleurig, maar dat is het niet, het leven is iets hard, het geeft ons constant uitdagingen. Als we deze aangaan, gebeurt het wel eens dat we falen. Op zich is dit niet zo erg, maar je kan wel eens gebroken van zo een uitdaging terugkomen. Dat is wat er nu met mij is gebeurt. Er werd een roddel over mij versprijt dat ik homo ben. Welke vriend dat heeft gedaan weet ik niet, maar als ik erachter kom zal hij er niet echt goed van zijn. anyway, ik moest toen dus kiezen, liegen of een comming out. Aangezien ik niet kan liegen heb ik dus voor keuze twee gekozen. Ik heb verteld dat ik bi-seksueel ben. De reactie die daarop volgde was massaal. Van de 6 mensen die ik vertrouwde, zijn er nog maar 3 over. Ik heb sinds toen constant berichten en e-mails gekregen van iedereen. Allemaal van mensen met een 'homofobie'. Ik was er kapot aan. Als dat nog niet genoeg was daagde het leven me nog is uit. Deze uitdaging is veel zwaarder dan de eerste. Ik kreeg opeens een leeg gevoel in men hart. De leegte naast me zou ik willen opvullen met iemand van wie ik hou. Ik ben beginnen zoeken, maar nog steeds vind ik niks. Die leegte is me vanbinnen uit aan het verteren. Mijn vrienden beginnen het ook te merken, mijn maskers zijn allemaal aan het wegvallen. Ze proberen me te helpen, terwijl ze dat niet kunnen, omdat het een keuze is die ik zelf moet maken. Die mensen maken zich dan weer teveel zorgen om mij en hebben dan niet genoeg slaap. Al bijna elke dag heb ik gechat met 2 vrienden tot ongeveer 4 uur. Voor een deel doet het me goed om te weten dat ik zulke goede vrienden heb, maar aan de andere kant doet het me pijn dat ze hun slaap op het spel zetten voor mij. Pijn is iets dat onmogelijk te vermijden is in het leven, want we worden constant uitgedaagd.
Reageer (1)
Ik weet niet hoe ik moet beginnen dus hier ga ik maar...Mensen willen je helpen omdat ze om je geven. Dat is iets wat nooit veranderd... Life sucks. Dat is wat alle mensen wel ooit eens ontdekken. Vrienden die voor jou opblijven zijn echt goede vrienden. Sommige blijven waarschijnlijk op omdat ze zelf ook problemen hebben... Praten met je beste vrienden kan opluchten. Soms met een vreemde praten kan opluchten.... Zoals je zegt... Het zijn je eigen keuzes... En ik zal je steunen no mater what.
1 decennium geleden