1e Bericht: The Beginning That I Hated!.
Hay iedereen,
Mijn naam is Kawtar, en ik wil graag mijn leven delen, en ik begin waar het allemaal begon..
Het was winter en ik was 6 en zat buiten te spelen samen met mijn zus, ik vond het super moeilijk om afscheid te nemen van mijn buurmeisjes
of te wel vriendin, ik zag onze moeder de hoofd uit de raam steken 'Kawtar!, Soumaya!, naar binnen!' ik gunde me vriendin een glimlach en een zwaai,
samen liepen wij naar huis, waar iets verschrikkelijks mij te wachten stondt. Ik liep naar binnen en zag alles verplaats, alles dat rustig uit elkaar werd gehaalt en
in de vrachtwagen werdt geladen, ik liep naar mama toe 'Mama?, wat is dit?' vroeg ik geschrokken 'Niks, mijn kind' zei ze kort terwijl zij de rest
hielp met in pakken. Ik zag nu wat er gebeurde wij gingen verhuizen!, met tranen in mijn ogen liep ik naar mijn ouders de kamer, en ging knielend voor
het bed huilen.Dit was een van de nare dingen van mijn leven, maar er volgen nog meer ergen dingen!. Dit wou ik nooit meer mee maken!.
Ik heb mijn vriendinnen nooit meer terug gezien, mijn school?, die zie ik vaak als ik dicht in de buurt ben. Ik ben niet echt te vreden in de buurt waar
ik nu woon, want het is een buurt waar wordt gegraffiteert ofzo, opmuren, of op palen, en het is altijd heel eng in de avond want dan
lopen er donkere mannen rond. Dus het is niet echt een buurt waar je graag wilt wonen maar wil in Amsterdam!, dat is wel fijn. Met winkels enzo.
Wil jij nog meer weten over mijn leven doe een Abo en volg mij
, of vertel het aan je vriend/in !.
Groet Kawtar.
Mijn naam is Kawtar, en ik wil graag mijn leven delen, en ik begin waar het allemaal begon..
Het was winter en ik was 6 en zat buiten te spelen samen met mijn zus, ik vond het super moeilijk om afscheid te nemen van mijn buurmeisjes
of te wel vriendin, ik zag onze moeder de hoofd uit de raam steken 'Kawtar!, Soumaya!, naar binnen!' ik gunde me vriendin een glimlach en een zwaai,
samen liepen wij naar huis, waar iets verschrikkelijks mij te wachten stondt. Ik liep naar binnen en zag alles verplaats, alles dat rustig uit elkaar werd gehaalt en
in de vrachtwagen werdt geladen, ik liep naar mama toe 'Mama?, wat is dit?' vroeg ik geschrokken 'Niks, mijn kind' zei ze kort terwijl zij de rest
hielp met in pakken. Ik zag nu wat er gebeurde wij gingen verhuizen!, met tranen in mijn ogen liep ik naar mijn ouders de kamer, en ging knielend voor
het bed huilen.Dit was een van de nare dingen van mijn leven, maar er volgen nog meer ergen dingen!. Dit wou ik nooit meer mee maken!.
Ik heb mijn vriendinnen nooit meer terug gezien, mijn school?, die zie ik vaak als ik dicht in de buurt ben. Ik ben niet echt te vreden in de buurt waar
ik nu woon, want het is een buurt waar wordt gegraffiteert ofzo, opmuren, of op palen, en het is altijd heel eng in de avond want dan
lopen er donkere mannen rond. Dus het is niet echt een buurt waar je graag wilt wonen maar wil in Amsterdam!, dat is wel fijn. Met winkels enzo.
Wil jij nog meer weten over mijn leven doe een Abo en volg mij
, of vertel het aan je vriend/in !.Groet Kawtar.
Reageer (2)
Dankje, ik beloof dat ik morgen een nieuw vervolg schrijf
1 decennium geledenxoxo
mooi en emotioneel verhaal ..
1 decennium geleden