Iets wat naar mijn mening veel mensen niet erkennen of niet zo zeer als een probleem ervaren maar voor de mensen die er te maken mee hebben wel.
Ik ben Nikki, ik ben 19 jaar. En ik heb nog nooit een relatie gehad, en elke keer dat ik date werd ik uiteindelijk afgewezen.
En het is zo makkelijk voor iedereen om tegen mij te zeggen dat ik niet moet opgeven. Maar ik denk niet echt dat zij weten hoe het voor mij is.
Ik krijg heel vaak het gevoel van andere om mij heen, dat er iets mis met mij is omdat ik nog nooit een relatie heb gehad.
Dat doen ze niet expres, dat weet ik. Maar het is gewoon hoe de maatschappij tegenwoordig is,
als je geen relatie heb of nog nooit heb gehad hoor je er niet echt bij of dan mis je echt iets.
Ook krijg ik, als ik dan vertel dat ik nog nooit een relatie heb gehad, de vraag waarom.
Serieus, ik haat die vraag. Dat klinkt net alsof ik het of heel bewust doe of dat er echt iets fout bij mij zit.
Maar laat ik hier even heel duidelijk over zijn, er zit niks fout bij mij. ik ben een prima meid. Maar ik zoek gewoon op de verkeerde plekken.
Maar als laatste, wil ik nog even terug komen over dat mensen vaak zeggen dat ik niet op moet geven.
Ik heb echt het idee dat ze geen flauw idee hebben, hoe het voor mij is.
En dat wil ik graag uitleggen door middel van een voorbeeld.

Neem nou als voorbeeld dat je graag wilt leren boogschieten.
Maar elke keer als je schiet, komt ie nooit waar je wilt dat het terecht komt. Namelijk op het bord.
En elke keer dat je dit probeert, mislukt het. Geen enkele keer doe je het goed.
Na een tijdje, geef je waarschijnlijk het op, denk je niet?
Maar wat nou, als je nou het één keer goed heb gedaan, dan geef je veel minder snel op, is het niet?

En nu moet je voorstellen dat het niet om zo iets kleins (niet lullig bedoelt) als boogschieten gaat maar om relaties.
Dat je geen elke keer de mogelijkheid heb om te weten hoe het is om een relatie te hebben.
En laat mij even heel duidelijk zijn, zo graag wil ik geen relatie. Ik wil enkel dat je mij meer kunt begrijpen.
Elke keer wordt je afgewezen, is het niet begrijpelijk dat je net zo snel opgeeft als je dat bij boogschieten doet.
Of moet ik dit anders zien, is dit iets waar je nooit moet opgeven, ondanks de vele afwijzingen die ik heb gehad?
Is de liefde anders?

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen