Vorige profielen

MayLynn

Wanneer iemand een kinderachtig spelletje met je speelt, is het de kunst om het op een volwassen manier mee te spelen.


Ik ben gewoon mezelf, meer valt er eigenlijk niet over mij te vertellen.
Mijn leven is niet zo spannend, weet je...
Alles om me heen zorgt voor de spanning, al lijkt dat me soms allemaal te passeren,
Zonder dat ik het doorheb...
Alles toch meer over me zou willen weten, hoef je het alleen maar te vragen...
Ik probeer altijd open te staan voor een gesprek.


Latijnse quotes:

1) Ante Senectutem Curavi Ut Bene Viverem: In Senectute Ut Bene Morariar.
(= Je moet zonder tegenzin kunnen sterven.)
2) Bellum Est Sua Vitia Nosse.
(= Men moet zijn gebreken kennen.)
3) Tempus Fugit, Amor Manet.
(= De tijd loopt, de liefde blijft.)
4) Auribus Frequentius Quam Lingua Utere.
(= Luisteren is belangrijker dan spreken.)
5) Nescit Vox Missa Reverti.
(= Weet dat het gezonden woord niet terugkeert.)
6) Momento, Homo, Quia Pulvis Es, Et In Pulverem Reverteris.
(= Herinner, mens, jij bestaat uit stof, en tot stof zul je wederkeren.)
7) Sapere Aude.
(= Durf wijs te zijn.)

(Niet kopiëren zonder mijn toestemming)


Mijn grootste droom: Naar de sterren kijken, wetend dat jij ze ook kunt zien.



Mijn bucketlist:

Een vriendje krijgen,
Mijn eerste kus krijgen (ja, ik ben laat, ik weet het),
Iemand vanop Quizlet in het echt ontmoeten,
Naar Rome gaan,
Een verhaal helemaal afschrijven,
Een verhaal uitgeven (ja, gaat dat even mooi niet gebeuren...),
Een verhaal verfilmd laten worden,
Herkend worden als 'De Schrijfster Van...',
Naar de universiteit gaan,
Mijn diploma halen,
Een goede job vinden,
Een huis bouwen,
Een gezinnetje stichten,
Als een oud vrouwtje in schommelstoel zitten en terugblikken op mijn leven met de gedachte: ik had het echt niet beter kunnen doen.


Focus je eens op de positieve dingen, die zijn zoveel mooier dan de negatieve!



Wat mij mij maakt:

Misschien ben ik niet het meisje met de ellenlange benen,
Misschien ben ik niet het meisje met de mooie gebruinde huid,
Misschien ben ik niet het meisje met het prachtig haar,
Misschien ben ik niet het meisje met de betoverende ogen,
Misschien ben ik niet het meisje met de vrolijkste glimlach,
Misschien ben ik niet het meisje met de fotogenieke uitstraling,
Misschien ben ik niet het meisje met de hoogste hakken,
Misschien ben ik niet het meisje dat uren achter de spiegel staat,
Misschien ben ik niet het meisje dat goed overweg kan met make-up,
Misschien ben ik niet het meisje waar iedere jongen bij weg kwijlt,
Misschien ben ik niet het meisje met het snoezige gezichtje,
Misschien ben ik niet het meisje waar iedereen van houdt omdat ze toch zo aardig is,
Misschien ben ik niet het meisje met veel vrienden,
Misschien ben ik niet het meisje dat iedereen aan het lachen maakt,
Misschien ben ik niet het meisje dat dikke tienen haalt,
Misschien ben ik niet het meisje met het meeste creativiteit,
Maar ik ben wel
Gewoon
Mezelf.

(Niet kopiëren zonder mijn toestemming)


Natuurlijk ben je mooi! Maar denk je echt dat ik daarom van je hou?



Lees:

Een meisje van bijna 12, met donkerblond, golvend haar, zat op het bankje onder het afdak. Het regende niet, maar toch vond ze het fijn om daar te zitten, afgezonderd van de rest. Iedere dag opnieuw zat ze daar weer. Soms kwam er wel eens een aardig meisje bij haar zitten, maar meestal was ze moederziel alleen, met niemand om zich heen.
Natuurlijk had het meisje wel vriendinnen. Maar haar beste vriendin was een jaar ouder dan zij en was al naar "de grote school" gegaan. En ja, ze had ook nog andere vriendinnen, maar het leek wel alsof ze opeens onzichtbaar was geworden voor hen. Diep vanbinnen wilde ze wel op hen afstappen, maar ze was bang, doodsbang dat ze haar af zouden wijzen.
Het bankje was dus een goed alternatief.
Meestal piekerde het meisje, over van alles. Vaak over zichzelf. Maar rond de tijd dat dit verhaal zich afspeelde, had ze een opdracht gekregen van de juf. Ze moest een boek lezen. En hoewel het meisje nog totaal niet graag las - later pas zou die interesse op komen zetten -, sloeg ze het boek tijdens de speeltijd open en begon ze te lezen. Veel anders viel er toch niet te beleven voor een meisje als zij.
Na een paar bladzijden kwamen er een paar jongetjes aangelopen. Het waren snotneuzen, veel jonger dan zij. En toch voelden ze zich heel wat in haar buurt. Omdat zij helemaal alleen was, en zij al met drie waren.
"Het is speeltijd," snauwde een van de jongens. "Geen leestijd", ging hij op een spottende toon verder. "Had je dat nog niet door, dikke?" De jongens begonnen te lachen. Eigenlijk zou het haar niks mogen doen, maar dat deed het wel. Diep vanbinnen brak het meisje, en ze had geen idee waarom. Zo kwetsend waren de woorden van de jongens niet, toch raakte ze haar tot diep in haar fragiele hart. Ze voelde zich nutteloos, ongeliefd, maar vooral bespot, uitgelachen en beschaamd.
Ze hoopte dat ze snel over kon gaan naar de school voor "grote kinderen", zodat ze bij haar beste vriendin kon zijn en nooit meer alleen hoefde te zijn.
Alleen duurde het schooljaar nog even...
En soms leek even zo lang...

Soms doen een paar woorden, hoe onschuldig ze ook bedoeld zijn (misschien ligt het zelfs slechts aan de intonatie van de woorden), veel meer pijn dan wij kunnen vatten.

(Niet kopiëren zonder mijn toestemming!)


Voor reclame heb ik een blog!



Radix

Barbarus hic ego sum, quia non intellegor ulli.
(= Ik ben hier de vreemdeling, omdat ik door niemand begrepen word.)

Hi! Ik ben Romi en alles wat je moet weten is...

Het antwoord staat in de volgende spoiler.
De volgende...
Oké, nee, dit wordt saai.
Alles wat je moet weten is...
Ik ben Romi, ik hou van chocolade, Stephen King is mijn held en heel belangrijk...
Zij is de allerbelangrijkste persoon in mijn leven en ik kan me geen leven zonder haar voorstellen. Love ya!

Nog vragen? Ik sta altijd open voor een gezellig gesprekje!







~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Sorry voor alles.


Het feit dat we allemaal anders zijn, maakt ons op een bepaalde manier toch hetzelfde.



Kleur:

"Kleur verpest alles!" Dat was de slogan die Tristan las op een groot spandoek. Hij was nog jong, amper twaalf jaar, wist niet meteen wat het te betekenen had. Zijn ouders hadden hem altijd een ding duidelijk gemaakt: vermijd alle kleuren. Blijkbaar hadden de kleuren een verkeerd effect op mensen, of zo iets. Het maakte Tristan niet echt iets uit, op deze leeftijd nam hij gewoon alles aan wat zijn ouders zeiden.
Op weg van school naar huis - hij woonde amper 300 meter van de school af - zag hij een paar Kleurstrijders. Hij had er nog nooit één in het echt gezien, kende ze alleen van de verhaaltjes. Ze waren gevaarlijk.
Tristan versnelde zijn pas, in de hoop snel bij de Kleurstrijders vandaan te komen.
Omdat hij iets molliger was, was hij niet snel genoeg. Een van de kleurstrijders nam hem bij zijn schouder. De kleine Tristan smeekte om genade.
De Strijder liet hem weer los. Tristan bestudeerde hem even. Hij was zo fel! Zo anders dan alle grijze tinten die hij gewend was... Zonder het te kunnen onderdrukken krulden Tristans mondhoeken omhoog.
De Kleurstrijder lachte terug en gaf Tristan één potlood, een rode. Tristan had de kleur rood nog nooit gezien.
Snel stak hij de potlood in zijn broekzak en rende hij naar huis, meteen ging hij naar zijn kamer. Daar nam hij een blad papier en tekende hij een rode lijn. De lijn stelde niets voor, maar Tristans verbeelding werd geprikkeld. In zijn hoofd vormde zich een hele nieuwe wereld. Voordat hij het wist zette hij nog een rode lijn op het blad. Hij voelde zich stout, hij zou alleen met grijs en zwart mogen tekenen. Toch ging hij verder en even later stond er een schip op zijn blad. Een felrood schip, dat Tristan naar een nieuwe wereld kon voeren. Een schip dat de kleine jongen wegbracht uit deze grijze, grijze wereld.

Durf verder te denken dan de maatschappij toelaat, want zij die buiten de lijnen durven kleuren, maken meestal de mooiste kunstwerken!


Woorden zijn alles wat ik zeggen wil.



Schrijven:

Schrijven is mijn wereld.
Ik denk dat ik mezelf dan wel een schrijver kan noemen. En nee, ik heb nog nooit een boek uitgebracht en nog maar één keer een verhaal helemaal uitgeschreven... Maar weet wel: ik kan geen enkele dag zonder schrijven. Natuurlijk zit ik niet iedere dag achter mijn laptop te typen, maar zodra ik de kans krijg, fantaseer ik. Soms is dat met beelden - zoals in een film -, maar meestal met woorden, zodat het toch een beetje lijkt alsof ik schrijf. Mijn hoofd loopt gewoon over van ideeën, ik zou me geen wereld meer voor kunnen stellen zonder mijn fantasie. Dan zou het leven wel heel erg saai zijn.

Sommige mensen kijken mij raar aan omdat ik schrijf, wel, ik kijk hen raar aan omdat ze duidelijk niet zo ruimdenkend zijn als ik.


Wat als we allemaal een soort schizofreen zijn en de wereld, die wij zien als de waarheid, eigenlijk een grote leugen is die ons verknipt brein heeft ontworpen?



Schipper mag ik overvaren?

Een vriendengroepje van drie speelde het alom bekende spel 'Schipper mag ik overvaren?'. Ja, ze waren met weinig en het was bij lange niet zo leuk als met een grote groep, maar ze hadden toch plezier. Een van de drie meisjes, D., was in tegenstelling tot de twee anderen een beetje mollig. Daardoor kon ze niet zo snel lopen als L., het andere meisje en L.B., de Schipper.
L was ondertussen al over en D. moest voorbij L.B. zien te komen. Ze week een beetje uit naar rechts, zodat ze beter zou kunnen lopen en het leek te lukken, maar ergens midden in haar vlucht botste D. tegen een onbekende jongen die twee jaar ouder was.
Boos draaide de jongen zich om en keek D. met een woedende blik aan. "Kijk uit, dikke!" zei hij met een stem die D. bijna tot wenen aanzette. Ze hield zich sterk, liep terug naar haar vriendinnen en speelde verder, maar dat moment, dat ene woord - "dikke" - zou haar eeuwig blijven achtervolgen. Zelfs nu, nu ze niet eens meer zo dik is, blijft dat moment haar achtervolgen. Ze denkt er nog minstens een keer per dag aan terug.
DIKKE.
Vet, mollig, struis, dik, minderwaardig...
Het moment kan haar nog steeds aan het wenen brengen. En het moment doet haar nog steeds pijn.

Denk twee keer na voordat je iets zegt! Woorden verliezen hun effect soms niet. En zelfs tijd heelt niet alle wonden!




MayLynn
If you don't fit in, you're probably doing the right thing.







"A ship is always safe in the harbor,
But that is not what ships are built for."

"If you cannot do great things,
Do small things,
In a great way."









"I wandered lonely as a cloud
That floats on high o'er vales and hills,
When all at once I saw a crowd,
A host, of golden daffodils;
Beside the lake, beneath the trees,
Fluttering and dancing in the breeze.

Continuous as the stars that shine
And twinkle on the milky way,
They stretched in never-ending line
Along the margin of a bay:
Ten thousand saw I at a glance,
Tossing their heads in sprightly dance.

The waves beside them danced; but they
Out-did the sparkling waves in glee:
A poet could not but be gay,
In such a jocund company:
I gazed- and gazed- but little thought
What wealth the show to me had brought:

For oft, when on my couch I lie
In vacant or in pensive mood,
They flash upon that inward eye
Which is the bliss of solitude;
And then my heart with pleasure fills,
And dances with the daffodils."

~ William Wordsworth










"Fake is the new trend,
And everyone,
Seems to be in style."

"We blame society,
But we are society."

"Who is more foolish?
The child afraid of the dark?
Or the man afraid of the light?"

Nescio


Always go with the choice that scares you the most,
Because that's the one that's going to help you grow.




When asked, "How do you write?"
I invariably answer: "One word at a time."
Stephen King







Mayday! Mayday!
The ship is slowly sinking
They think I'm crazy but they don't know the feeling
They're all around me,
Circling like vultures
They wanna break me and wash away my colors
Wash away my colors

~

No more love to purchase
I’ve invested in myself
You know nothing about me
Keep opinions to yourself
No more complications
Everything’s just swell
No more obligations
There’s nothing more to tell








Imago






Can anybody hear me?
Or am I talking to myself?
My mind is running empty
In the search for someone else
Who doesn't look right through me.
It's all just static in my head
Can anybody tell me why I'm lonely like a satellite?

'Cause tonight I'm feeling like an astronaut
Sending SOS from this tiny box
And I lost all signal when I lifted up
Now I'm stuck out here and the world forgot
Can I please come down? (come down)
'Cause I'm tired of drifting around and round (and round)
Can I please come down?




Imago










"An entire sea of water can't sink
a ship unless it gets inside the ship. Similary, the negativity of the world can't put you down
unless you allow it to get inside you."




Kay



I asked my heart:
"Why can't I sleep at night?"
Heart replied:
"Because you slept in the afternoon,
don't act like you're in love."




Romi

Hey little fighter, soon things will be brighter.

From the penthouse to the holy martyr
Sea to shining sea
From the coffins full of kindergarteners
Is this what you call free?
From the hate that drips from all your crosses
Are your hands so clean?





It doesn't matter
if your glass is half empty
or half full.

Be grateful that
you have a glass, and there's
something in it.


Romi

“With guns you can kill terrorists, with education you can kill terrorism.”

~ Malala Yousafza
“No one is born hating another person because of the color of his skin, or his background, or his religion. People must learn to hate, and if they can learn to hate, they can be taught to love, for love comes more naturally to the human heart than its opposite.”

~ Nelson Mandela

Don't let small minds
convince you that your dreams
are too BIG.

“It's not our job to toughen our children up to face a cruel and heartless world. It's our job to raise chirldren who will make the world a little less cruel and heartless.”

Reageer (4)

  • FroIIo

    Ik heb er eigenlijk spijt van dat ik al mijn oudste profielen niet heb bewaard. :c (Ookal waren ze kotslelijk XD)

    7 jaar geleden
  • Volans

    Mooi!

    8 jaar geleden
  • Zoldyck

    Aangepast^^

    9 jaar geleden
  • Meruul

    Hier de spelfoutjes: bij Kleur: 'Toch ging hij verder en even later stond er een schip op schijn blad' ... dus zijn blad
    Schipper mag ik overvaren: 'tegen een onbekende jongen die twee jaar ouders was' .... twee jaar ouder was
    Ik dacht dat ik nog iets had gevonden, maar misschien leek dat zo want ik zie het nergens.

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen