dit is mijn verhaal over mijn stukje leven
groep 1 niks aan d e hand ik leef mijn leven tje tot groep 4 ze begonnen mij te treiteren.op een moment werd het pesten in groep 5 zei ik het tegen de juf de juf doet er niks aan. nou heel ff. op een moment hielden ze me tafel schuin en was alles eraf en uit gevallen. de juf was ff weg. ik zei het tegen haar zodeju ze werd kwaad. maar later ging het gewoon weer verder. ik mocht nooit meedoen in de pauze's was ik alleen tot ik Vera ontmoete. zij zit in het zelfde schuitje ondertussen zegt mijn bff is maar iedereen is haar bff ik dacht dat het goed ging tussen ons 2en maar we groeiden uit elkaar maar toen het goed ging zei een pestkop tegen mijn bff zij is wel erg goed bevriend met vera. de pestkop wou al mijn vrienden weghalen. maar dat hielp niet ik had eindelijk wat te doen met vera en toen ging ik verhuizen eindgroep 5 ik kreeg een boekje met allemaal ik ga je missen het was leuk enz maar ik geloofde bij een paar er geen bal van . toen zat ik in groep 6 ik was in een nieuwe klas op een christelijke school ik verbaasde mij over hoe aardig iedereen kan zijn. ineens was de hele klas aardig. en ik had de keuze gaan pesten om nite meer gepest te worden of denken ik wil niet dat mensen hetzelfde voelen als mij ik koos voor het laatste langzamerhand werd ik bevriend met bijna iedreeen uit de klas. en vera en ik hoeden altijd contact via scouting twitter enzo. maar af en toe moest ik huilen omdat we begonnen over pesten. nu raak ik er eeen beetje aan gewent en probeer het te vergeten maar dat lukt niet altijd. soms lig ik in bed te huilen over dat meer mensen dit hebben. nu zit ik in groep 7. alles loopt goed maar diep van binnen ben ik kapot.

wat ik hiermee wil zeggen pest nooit het blijft voor eeuwig in je hart zitten.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen