Je denkt dat je weet hoe ik me voel
Maar diep van binnen zit iemand die ik niet laat zien
Een andere ik…
Waarom mezelf laten zien als niemand wil kijken?
Waarom mezelf laten horen als niemand wil luisteren?
Het is het niet waard.
Het voelt alsof iedereen alles maar bij mij neer legt, maar zodra ik hetzelfde wil doen, word de deur voor mijn neus gesloten.
Het voelt…. Opgesloten
Het voelt alsof ik mezelf niet kan zijn
Alsof ik mezelf niet wil zijn
Ik ben gevangen in wat ik ben
Ik wie ik ben
Ik kan geen kant op
Het voelt alsof ik steeds tegen een muur op loop, en niemand die hem afbreekt
De onzekerheid in mijn hart…. Ik krijg het niet van me af
Het is een last die ik blijf dragen
Waarom weet ik niet, maar ik kan er niet omheen
Het is makkelijker om te doen alsof het allemaal wel goed gaat dan om steeds te moeten vertellen dat ik niet lekker in mijn vel zit
Dan gaan mensen vragen stellen
En dat wil ik niet
Ik wil iemand niet opzadelen met mijn gevoelens en emoties
Mensen hebben al genoeg aan hun eigen gevoelens en emoties, waarom zou ik die van mij er dan ook nog eens bovenop gooien?
En waarom zou ik moeite doen?
Iedereen trapt er toch wel in
Gewoon glimlachen
Gewoon doen alsof je alles leuk vind en overal om lachen
Terwijl je van binnen word verscheurd
Door je eigen verdriet, dat je niet kwijt kan?

Daar zit je dan, op de bank te doen alsof het allemaal goed gaat
Zet het masker weer op

Soms, soms had ik gehoopt dat iemand er niet in zou trappen
Maar ik denk dat ik te goed ben geworden
Ik lieg zelfs mezelf voor…

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen