Privacy
Ik heb twee teksten over privacy en social media geanalyseerd. Het eerste artikel (Wallbridge, 2009) gaat in op de negatieve aspecten van social media op het gebied van het gebruik persoonlijke informatie door derde partijen. Het tweede artikel (Tucker, 2014) gaat in op de controle die gebruiker ervaart van privacy op het gebruik van online advertenties op social media. Het tweede artikel is erg actueel. Vele gebruikers zijn er niet van bewust wat je aan je privacy op internet kan doen. De website mijn online identiteit (Mijn online identiteit, z.d.) legt dit duidelijk uit hoe dit moet. Toch kunnen bedrijven via verschillende omweggetjes toch je gegevens krijgen. Zoals op de website is aangegeven kunnen bedrijven je surf gedrag nog steeds blijven zien.
Wallbridge artikel gaat vooral over de negatieve aspecten van het online social media. Wallbridge gaat vooral in op problemen die kunnen ontstaan bij het maken en gebruiken van een profiel op social media. Hoewel het vooral negatieve aspecten wordt er wel 1 voordeel genoemd van de social media. Uit onderzoek blijkt dat social media mensen met een laag zelfvertrouwen of met mensen met lage sociale vaardigheden een goede les is om hun sociaal vaardigheden te verbeteren (Ellision, 2007). Social media werd eerst gebruikt voor nieuwe vriendschappen of contacten maken. Uit onderzoek van PEW blijkt dat 90% van de jongeren MySpace gebruiken om in contact te blijven met vrienden die ze al kennen. Jongeren posten persoonlijke informatie met de gedachtens erachter dat alleen hun vrienden het zien. Vaak hebben jongeren dan niet door dat ze hun berichten niet alleen door vrienden kan worden gezien. De informatie op social media kan worden gedownload en bewaard blijven op servers. Hierdoor kunnen er allerlei nare dingen ontstaan. Jongeren willen bijvoorbeeld solliciteren voor een baan, maar worden niet aangenomen wegens een ongepaste foto of post op hun profiel. Jongeren moeten zich dus bewust worden met wat ze plaatsen. Bedrijven achter de social media moeten meer verantwoordelijkheid nemen. Er moet actie worden ondernomen op grote schaal op privacy standaarden om pedofielen, identiteit dieven en andere privacy gevaren te verlagen. Dit moet worden gesteund door bedrijven en de politiek zodat social media hun gebruikers beter beschermt en vooral de jonge gebruikers.
De auteur Rachel Wallbridge heeft kunst en recht gestudeerd (evieuw, 2009). In 2009 zal ze haar honors jaar in politieke wetenschappen behalen. De acteur weet dus waar ze over schrijft. Ze heeft een juridisch achtergrond en hoewel ze student is geeft ze argumenten die gebaseerd zijn op duidelijke bronnen. Ze gebruikt resultaten van enquêtes uit gepubliceerd onderzoekt. De privacy aspecten worden systematisch geëvalueerd aan de hand van de ‘ 8 OECD 1980 Principles’ die van toepassing is op alle landen die in het artikel zijn besproken. Hierdoor is kunnen verschillende landen dit artikel gebruiken.
Tucker heeft als doel om de controle die de gebruiker ervaart van privacy op het gebruik van online advertenties op social media. Hierin stelt hij de marketing kant centraal. Hij legt uit waarom bedrijven informatie pakken van gebruikers. Dit artikel gaat dieper in op het onderwerp dan van Wallbridge. De aanleiding van het artikel onderzoek de gevolgen wanneer de gegevens-rijke websites inkomsten ontvangen door gepersonaliseerde reclame. Er wordt namelijk beschreven dat social media gebruikers persoonlijke advertenties verleidelijk kunnen vinden, omdat het aansluit tot hun persoonlijke interesse. Het nadeel is wel dat het afschrikwekkend kan worden gevonden en er weerstand komt als de gebruiker het gevoel krijgt dat hun privacy wordt geschonden. In een grootschalige Amerikaanse onderzoek wordt er onderzocht hoeveel facebook gebruikers klikken op zowel algemene als in persoonlijke advertenties. Algemene advertenties hadden een klik percentage van 0.09% en persoonlijke advertenties hadden een klik percentage van 0.06%. Nadat de privacy beleid werd aangepast werd het onderzoek opnieuw gedaan. De nieuwe privacy beleid houdt in dat gebruikers eenvoudig de hoeveelheid persoonlijke informatie die beschikbaar was voor externe partijen konden verminderen. Uit onderzoek blijk na de nieuwe privacy beleid dat de klik percentage van algemene advertenties is gestegen met 0.03% en de persoonlijke advertenties zijn gestegen met 0.17%. Hiermee geeft de auteur aan hoe meer zelfcontrole een gebruiker heeft over zijn eigen privacy instellingen bepalend is voor de bereidheid van de gebruiker om op een persoonlijke advertentie te klikken. Verder kwam uit het onderzoek dat er name gebruikers zijn gebruikt die na verhouding op de hoogte waren van de privacy problemen op social media goed scoorde in het onderzoek. Zij hadden namelijk wel gebruik gemaakt van de nieuwe ingevoerde privacy instellingen, die kwamen naar de privacy beleid was aangepast. Verder kwam uit het onderzoek dat de meerderheid van de gebruikers van social media weinig tot wel niet op geïndividualiseerde advertenties klikken. In het artikel word nog helemaal de herkomst van data uitgelegd.
Het verschil van de artikels is niet groot van Wallbridge en Tucker. Tucker gaat er dieper op het onderwerp in dan Wallbrigde. Het sluit elkaar goed aan. Wat het verschil wel wat groter maakt is de doelgroep van de artikelen. Tucker stelt de marketing kant en centraal en bij Wallbridge staan de jonge gebruikers centraal. Tucker laat resultaten van haar onderzoek zien dat door de politieke verandering op social media waardoor gebruikers konden invullen wat ze wel en niet vrijgeven dat de klik kans op de advertenties is gestegen. Wallbrigde vertelt weer als bedrijven meer verantwoordelijkheid neemt en de gebruikers beschermt op erg gevoelige persoonlijke informatie dat het allemaal wel goed komt. Het gaat dus om welke informatie de bedrijven mogen hebben wat hun product dan beter zal maken. Alleen doen bedrijven dit niet en zoeken allerlei omweggetjes om toch alle gegevens te komen van internet gebruikers.
Ik vind het goed dat Wallbrigde beschrijft wat de gevaren zijn van social media. Vaak weten jongeren dit niet. Ik ben het met haar eens we moeten opletten met wat we plaatsen. Je kunt namelijk een baan of opleiding mislopen door een post of een ongepaste foto. Ik ben het er ook mee eens dat bedrijven van de social media meer verantwoording moeten nemen op de persoonlijke informatie die ze vrij geven aan derde. Waardoor de gebruikers veiliger zijn voor criminele activiteiten. Ik vind het jammer dat Tucker juist in gaat op de voordelen voor de adverteerders. De belang van de gebruiker is minder dan in het stuk van Wallbridge. Ik zelf heb ADD blocker dus advertenties zie ik niet. Ik doe ook vrij weinig op facebook. Zelf ben ik erg geïnteresseerd over wat privacy nou nog is in deze tijd. Het artikel van Wallbridge past dus het beste bij mijn belangen. Ik vind dat jongeren moeten weten wat er met hun informatie kan gebeuren.
Bronnen
Ellisson NB, Lambe C, Steinfield C. (2007). Social Capita land College Students’ Use of Online Social Network Sites. Journal of Computer-Mediated Communication, 12, 1158.
Identiteit, M O. (z.d.) Facebook advertenties: Privacy instellingen uitgelegd. Van Mijn oline idententiteit, geraadpleegd op 11 september 2015 op http://www.mijnonlineidentiteit.nl/facebook-advertenties-privacy-instellingen/
List of authots. (Z.d.) List of Authors. Van eview. Geraadpleegd op 11 september 2015 van https://eview.anu.edu.au/anuuj/vol1_09/pdf/listofauthors.pdf
Tucker CE. (2014). Social Networks, Personalized Advertising and Privacy Controls. Journal of Marketing Research, vol. LI, 546-562.
Wallbridge R. (2009). How safe is Your Facebook Profile? Privacy issues of online social networks. ANU undergraduate Research Journal, vol. 1, 85-92.
Er zijn nog geen reacties.