Toen ik een jaar of 16 was had ik een vriend. In het begin was het allemaal heel erg leuk, was ik verlieft en kon mijn wereld niet meer stuk. Vrij snel daarna is het allemaal bergafwaarts gegaan. Ik mocht niet meer met vriendinnen afspreken, hij was heel erg claimend, controleerde mij de hele tijd en liet mij slecht over mezelf laten voelen. Uiteindelijk, veel later dan ik eigenlijk gewild had, heb ik het toch uitgemaakt. Daar was hij het niet zo mee eens en hij begon mij te stalken. Hij sliep in zijn auto die hij een straat van mijn ouderlijk huis parkeerde en volgde mij overal naartoe. Ik voelde me nergens meer veilig en had altijd het gevoel dat ik in de gaten werd gehouden. Gelukkig kreeg hij de boodschap dat ik niet met hem samen wilde zijn binnen en ging toch weg.

Dit is ondertussen ongeveer 6 jaar geleden, en nog steeds probeert hij om de zoveel tijd contact met mij te krijgen. Hij stuurde in de zomer van 2015 zelfs "perongelijk" een dickpic naar mijn zusje! Ook vandaag probeerde hij weer eens contact op te zoeken met mij waardoor ik aan dit alles weer moest denken.

Als ik nu terug kon gaan in de tijd om mezelf een wijze raad te geven dan zou ik mezelf goed in de oren knopen dat ik niet zo over me heen moest laten lopen en dat ik beslissingen over mijn leven moest maken aan de hand van hoe gelukkig mij dat maakt. Ik weet niet of dit had kunnen verhelpen dat ik voor een tijd gestalkt werd, maar ik weet zeker dat ik dan een stuk minder bang en onzeker zou zijn geweest vandaag de dag.

Als jij in een soortgelijke situatie zit, je bent niet blij in je huidige relatie of zit gewoon niet lekker in je vel. Kies altijd voor jezelf en zorg dat je zelf ook gelukkig bent. Als er iemand behoefte heeft om te praten over dingen kunnen jullie bij mij altijd een luisterend oor vinden.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen