Het Samuel exposé

Samuel is een personage wat al best lang bestaat. Hij is enorm verandert van hoe hij begon (lees: ik heb persoonlijkheid toegevoegd). Ik dacht, laat ik eens wat oude feitjes opdiepen & bespreken. Iemand vindt dit vast interessant.

Het begon allemaal in 2016. SamanthaBlaze en ik raakten op een verjaardag in gesprek over haar deelname aan de 2e editie, I promise you I’ll come back. Volgens mij was op dat moment de finale bezig? Ik weet het niet zeker meer. Anyway, ik werd enthousiast en dacht dat het superleuk zou zijn om mee te doen. Dus toen de tijd daar was voor de 3e editie schreef ik me meteen in

Oorspronkelijk vroeg ik of ik het mannelijke personage uit District 1 kon reserveren. Melissa, die de wedstrijd organiseerde, had het destijds verkeerd genoteerd en de jongen uit District 1 aan iemand anders gegeven. Zij en ik besloten daarom dat ik de jongen uit D2 zou schrijven, en Samuel werd geboren.

Het verhaal zou heel anders gelopen zijn als Samuel en Aderyn districtsgenoten waren geweest, haha. Of misschien ook niet. Het zwaardduel was waarschijnlijk ongeveer hetzelfde verlopen. Adey had Florian waarschijnlijk toch wel opgezocht. Samuel en zijn desinteresse in Naeve kennende had hij zich er niet veel mee bemoeit. Misschien was hij wel op Flynn afgestapt voor een bondgenootschap, aangezien Flynns haat vooral richting D2 ligt. Ik heb geen idee in ieder geval, maar ik heb er geen spijt van dat ik toen geswitcht ben.

In plaats van Aderyn kreeg ik Naeve als districtsgenoot. Haar schrijver Amber en ik besloten dat Naeves broer Ethan een goede trainingspartner zou zijn voor Samuel en begonnen aan de roleplay. Niet veel later waren we bij de boete. Ik bood aan om de districtsbegeleider te ontwerpen en daaruit voort kwam Pubert! In plaats van een character sheet, heb ik hem toen getekend (helaas is die prachtige kunst verloren in het voorbijgaan van de tijd). Ook Samuel heb ik lang geleden getekend, toen ik zijn character sheet aan het maken was. Inmiddels zijn hun designs best wel veranderd, dus ik zal het met nieuwe art moeten doen.

Amber en ik hadden roleplay tot ongeveer de trein toen Amber besloot zich uit te schrijven voor de wedstrijd. In de eerste versie van het verhaal is dat ook het moment dat Naeve grotendeels uit Samuels verhaal verdwijnt, op enkele oogrollen na. Pubert en Samuel praten in de trein over haar, maar Naeve zelf heeft niks meer te doen. Dat is, tot in de arena, maar dat zijn spoilers.

Naeve is een personage wat ik geprobeerd heb meer diepte te geven in de rewrite. Haar backstory en character sheet zijn niet heel diepgaand, maar zeker genoeg voor een interessante side character.
Maar daar heb ik in eerste instantie niks mee gedaan . Ik had best wel oogkleppen op, gericht op Samuel en Pubert en wat er in de groepswhatsapp van de wedstrijd werd besproken (en dat waren vooral de ships, Malex, Flalex, en Fladey haha. En Lunay, wat nu niet meer bestaat). Ik was dan ook een veertienjarige met zelf een hele hoop problemen. Het kwam geen seconde in me op dat de mensen die Samuel niet mocht, een goed verhaal konden hebben.

Samuel was… in het begin geen self-insert. Hij had tijdens de eerste anderhalve opdracht nog minder persoonlijkheid dan dat. Ik wilde schrijven over een wrede, gewelddadige tribuut en dat is alles wat Samuel een lange tijd was. De titel van Samuels verhaal, Duality, komt van het gelijknamige nummer van Set it off, hier de youtube video. De lyrics gaan over kwaadaardig zijn zonder te weten waarom, en dat is een prima samenvatting van Samuel in zijn jonge paar duizend woorden.

Maar er gebeurde iets. Ik gaf meerdere keren toe aan de onverklaarbare neiging mijn eigen personage voor gek te zetten. Het begon met het zwaardgevecht met Adey, wat ik hem vernederend hard liet verliezen. Het Capitoolfeest en het gevreesde komkommerincident volgde. Deels was dat omdat ik mezelf grappig vond, maar het was ook een manier om domme shit te doen zonder er persoonlijk op aan te worden gesproken? Dit was het begin van Samuels transitie naar self-insert.

Samuels fouten waren er om de fout zelf, niet om de consequenties ervan. Die waren er dan ook bar weinig, in de eerste versie. Samuel ging uit de Beroeps, ja, maar in de arena vielen de Beroeps toch meteen uit elkaar. Maar wat daar wel uit voort gekomen is, is Samuels bondgenootschap met Florian! Oorspronkelijk stond dat gesprek op trainingsdag 3, omdat dat Slughorn het beste uitkwam in haar verhaal. Dus Samuel zit eigenlijk twee dagen lang te mokken in het eerste verhaal haha. Maar goed, dat heb ik inmiddels een stuk naar voren verplaatst, en Adey en de andere Beroeps hebben er nu ook een mening over.

Want! Ik probeer Samuels acties duidelijke consequenties hebben. Het afscheid met Ethan is al teruggekomen in het artikel op TributesDaily. Samuels consistent redelijke gedrag tegen Pubert leidt tot een steeds betere vriendschap, en iets in dezelfde richting gebeurt met Florian. Een paar andere dingen:

komen nog terug, maar dat zijn spoilers hihi. In zekere zin draait het hele verhaal om Samuels fouten.

Duality is natuurlijk een Hunger Games fanfic. Ik heb toch een beetje geprobeerd de setting in het verhaal te betrekken. Samuel is opgegroeid met een moeder als winnaar. De meerdere bloedige moorden die ze heeft gedaan worden verheerlijkt. Samuel gaat dan ook door het leven met de mening dat geweld een gepaste oplossing is op problemen. Hij reageert niet voor niets op ruzies door te denken, in de arena krijg ik je te pakken. Anyway, dat is wat ik probeer te doen.

De kern van Samuels kijk op de wereld zijn twee dingen. Ten eerste, meedoen aan de Spelen en sterven is eervoller dan veilig achterblijven. Twee, Samuel is een winnaar. Hierdoor is hij van mening dat hij beter is dan iedereen die zich niet heeft aangeboden, en hij is ook beter dan alle tributen die zich wel aan hebben geboden. Dit houdt ongeveer vier seconden stand als hij daadwerkelijk met andere tributen praat. Toch is het iets waar hij steeds op terugkomt. De reden dat alles altijd fout gaat in de lift, is dat er niet genoeg plek is voor Samuel, zijn ego, én nog een andere tribuut.

Dus ja uh. Ik hoop dat dit alles hierboven een beetje logisch is. Stel me vooral vragen, ik praat supergraag over Samuel en zijn domme leven.

Btw, aangezien Q geen foto site is, heb ik een DevArt Gallery aangemaakt voor fanart van mijn eigen fic! (De art in het verhaal zelf blijft, dus je hoeft deze niet in de gaten te houden om alles mee te krijgen)

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen