Oude tijden
Hai peepz,
Man o man. Ik zit weer in het verleden. Ik was laatst aan het praten met mijn allerliefste en ineens kwam het gesprek op een onderwerp van vroeger. Van drie jaar geleden wel te verstaan.
Een belangrijke tijd was dat voor mij. Een naieve tijd. Ik heb veel fouten gemaakt, maar er als het goed is ook van geleerd.
Het was een tijd dat ik op een bepaalde internetsite zat. Waar ik veel geplaatst heb. Onder andere ook mijn allereerste gedicht, die ik graag met jullie wil delen. So here it is:
ik zie het mes schitteren.
ik voel de neiging om hem op m'n huid te zetten.
maar er zijn mensen in de buurt, dus ik doe het niet.
ik voel die pijn,
dat het zover is gekomen doet me verdriet.
ik pak het mes
en zet hem op mijn arm.
ik druk er hard op,
en trek hem erover heen.
een stemmetje in mijn hart roept STOP!
maar ik kan het niet, ik kan niet stoppen.
het bloed zie ik niet.
en de pijn wil ik niet voelen.
de volgende ochtend zie ik de krassen.
ik probeer ze weg te wassen,
maar ze staan in mijn huid gekerfd.
en de pijn voel ik niet in mijn arm,
maar ik voel het wel in mijn hart.
Tja, het ging toen niet bepaald goed met me. Nee het begon steeds slechter met me te gaan. Maar ik ben erover heen gekomen.
Voor iedereen die door een moeilijke tijd gaat, het komt goed. Blijf hoop houden en zoek desnoods hulp of een persoon om mee te praten. En mocht je die niet kunnen vinden, bij mij kun je terecht. Sterkte voor zij die het nodig hebben.
Veel liefs,
xoxo Nicole
Reageer (1)
Waw, moet moeilijk voor je zijn geweest toen, erg voor je, maar dat gedicht is echt prachtig.
1 decennium geleden&Als jij het ooit moeilijk hebt kun je bij mij terecht <3
X