Foto bij 78.

WEDNESDAY 18 september

Lieve Louis,

Ik ben bang om deze brief te schrijven. En nog banger voor het moment dat jij hem gaat lezen. Ik durfde het niet over skype te doen, omdat ik wist dat ik het dan nooit zou zeggen. Dus doe ik het zo, via een brief, terwijl de tranen over mijn wangen stromen.
Met Nate gaat alles goed. Hij is ontzettend gezond en hij gaat elke dinsdag en donderdag naar de crèche, waar hij zicht goed vermaakt. Ik werk weer, en heb het hartstikke druk.
Ik praat er weer omheen...
Ik zweef nu al meer dan een halfuur boven dit blad, zoekend naar woorden.
Jij bent de liefde van mijn leven, Lou. Ik hou zo veel van jou dat het bijna pijn. Het doet echt pijn om je zoveel te missen. Misschien is het beter als we uit elkaar gaan. Ik wil een man die elke avond naast me in bed kan kruipen en in wiens armen ik een slaap kan vallen. Het feit dat jij een halfjaar weg bent doet zo ontzettend veel pijn...
Louis, ik hou van jou, en ik sta je over twee weken op te wachten als je weer thuiskomt. Ik kan de liefde van mijn leven niet laten schieten. Jij bent zo het gelukkigst, en ik ben gelukkig met de gedachte dat jij gelukkig bent.
Ja, de gedachte om je te verlaten heeft een tijdlang door mijn hoofd gespookt, maar ik kan het niet. Ik hou te veel van jou om je te verlaten. Ik hoop niet dat je nu aan mijn liefde twijfelt, want ik zou instorten zonder jou. Daarom blijf ik bij jou

Yours forever,
Elena


Verslagen legde ik de brief neer en staarde voor me uit. Elena was in de war, ontzettend in de war. Het was te zien in de brief. Hoe ze van het ene naar het andere sprong, onduidelijk was. Over twee weken zou ik weer thuis zou. Zou ik haar prachtige lichaam weer in mijn armen kunnen sluiten en Nate over zijn kleine hoofdje aaien. Een verdwaalde traan rolde over mijn wang. 'Lou, what's wrong?' vroeg Harry terwijl hij naast me kwam zitten en een arm om me heen sloeg. 'Ik mis ze gewoon zo erg,' fluisterde ik zachtjes. Ik had me overgegeven aan mijn tranen en liet me door Harry knuffelen. 'Ze heeft erover nagedacht om me te verlaten. Ze wilde een brief schrijven om me te vertellen dat ze me ging verlaten. Ze is op het laatste moment van gedachte veranderd,' fluisterde ik verslagen, en Harry trok me strakker in zijn armen. 'Zodra je weer thuis komt, komt alles weer goed, Lou. Ik beloof het. Alles komt goed!'

Sorry voor de grote tijdsprong en het feit dat dit zo'n kort hoofdstukje is! Ik heb het de komende weken ook ontzettend druk (profielwerkstuk, boeken lezen voor Engels/Nederlands/Frans, laatste examenweek, maar daarna heb ik weer genoeg tijd, beloofd! X

Reageer (2)

  • Cliffayne

    Oooh!:o

    1 decennium geleden
  • LauraAime1D

    Aww!! Best wel facking zielig en lief te gelijk!!!!!!!!!! xxx

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen