Sixteen

Amelia van Gaal

‘Nee.’ Ik snik door en kom erachter dat zijn shirt helemaal nat is van mijn tranen. ‘Ik denk dat ik een hotel zoek, het is al laat en ik wil jou nergens mee lastig vallen. Ik pak morgen de trein wel.’ Ik veeg mijn tranen weg. ‘Het spijt me van je shirt.’ Ik kijk hem aan in zijn ogen. ‘Je mag anders wel een nachtje bij mij komen slapen, ik heb kamers genoeg.’ Ik snuif. ‘Graag…’ Hij pakt mijn hand vast en samen lopen we naar zijn huis, dat minstens vijf keer zo groot is als het mijne. Hij wijst me een van de vele kamers toe en dankbaar geef ik hem een knuffel. Zo snel als het mogelijk is ga ik weg bij Vitesse, ik wil Marco zo min mogelijk onder ogen zien na wat hij gedaan heeft. Lasse brengt me een van zijn shirts, het is het wedstrijdshirt van Ajax. Ik zeg hem welterusten en ik kleed me uit tot aan mijn ondergoed en laat het shirt over mijn lichaam naar beneden glijden. Het komt tot boven mijn knieën, en het zit wijd. Ik grinnik bij de gedachte dat Theo Janssen me zo zou zien, hij zou gruwelen, hij haat Ajax, ik schud mijn hoofd en laat me vallen op het bed. Heerlijk zo’n luxe matras!

Viktor Fischer

Om ongeveer half twaalf stap ik mijn bedje in en probeer te slapen. Mijn gedachten vliegen de hele tijd naar Bianca, ik moet niet vergeten haar op te bellen. Misschien doe ik dat morgen wel, het is een leuke meid, en ik hoop dat ik wat met haar kan beginnen. Ik val langzamerhand in een diepe slaap, en je mag drie keer raden over wie ik droom.
De volgende dag is er geen training, heerlijk, dan kan ik lekker in bed blijven liggen zolang ik wil. Normaal moet ik er iedere dag om half zeven uit, nu rol ik pas om elf uur uit mijn bed. Ik smeer een broodje en ga voor de televisie zitten, ik kijk het journaal. Ik heb het erg naar mijn zin in Nederland, ik beheers de taal goed, en ik heb geweldige teamgenoten, ik zou hier voor geen goed wegwillen.