8# Arrive

De hele weg werd er geen woord gesproken, zelfs Naruto was stil. Yin kon het wel begrijpen, prettig was het alleen niet. Ze vond nog steeds dat ze een verschrikkelijk mens was. Omdat kakashi haar had getroost toen ze het nodig had waren haar tranen verdwenen.
Even keek ze naar de persoon die langs haar rende, Sakura. Zij was al snel weer bij bewust zijn gekomen toen ze werd neergeslagen. Het hele gevecht had ze niet mee gekregen. Toen ze haar ogen opende zag ze alleen een licht gewonden Sasuke en Naruto en Yin die zich tegen Kakashi had vast geklemd. De gil die het roze harigeF meisje sloeg toen ze de bloedende lichaam kon ze zich maar al te goed herinneren.
Als een ninja moest je eigenlijk aan dit soort dingen wennen, hoe moeilijk het ook is. De haat, geweld, bloed en moord. Het was een harde wereld waar je elk moment vermoord kon worden door de vijand of je beste vriend. Niemand was te vertrouwen. Dit werd al vanaf Yins geboorte op haar hart gedrukt. Door dat de Shindakage dit bleef herhalen vertrouwde ze niemand die in haar buurt kwam, niet eens haar ouders. Ja, ook haar bloedverwanten niet. Het was een eenzame jeugd. Hier door mochten de kinderen haar ook niet, Yin probeerde haarzelf wijs te maken dat ze niemand nodig had, maar in het geheim verlangde ze naar vriendschap. Wat kon ze er tegen doen? Het verlegen meisje probeerde wel eens een poging om bevriend te raken met de anderen, alleen werd ze afgewezen. Hoe? Ze negeerde haar gewoon, alsof ze hun woorden niet waard was. Dit was een grote schok voor haar geweest. Maar waarom, waarom krijgt Yin een prettig gevoel als ze er aan terug denkt? Ze voelt ze verschrikkelijk, waarom zegt iets in haar dat er toch iemand is die altijd voor haar klaar staat? Ze had geen vrienden gemaakt. Wie was deze persoon? Ronin? Hij zal het wel zijn. Wie moet het anders zijn?
Ronin was een man die ze eigenlijk niet kende. Wat weet ze eigenlijk over hem? Wat is zijn lievelings kleur bijvoorbeeld? Zij en the Shinakage waren de enigen die hem konden zien. Zelfs die vreemde man wist meer van hem af dan Yin.
Net tijdens het gevecht konden Naruto, Sasuke, Sakura, Kakashi en de bandieten hem ook niet zien. Ze zouden haar vast willen vragen hoe ze het precies had gedaan. Maar door de sfeer had nog niemand het gevraagd. Die vraag zou ze later vast nog moeten beantwoorden. Moest ze daar op reageren? Zal ze het hun vertellen? Als een ninja kan je dit beter geheim houden. Als ze je veraden wisten ze je krachten, als ze gevangen werden genomen konden ze informatie uit hun krijgen. Yin kende deze personen ook net pas. Niemand is te vertrouwen, klonk de stem van de Kage door weer door haar hoofd. Zelfs hij was niet te vertrouwen, dat vertelde hij haar gelijk indirect. Moest ze dit wel geloven?
Ze begon aan zijn woorden te twijfelen. Wel geloven. Niet geloven. Wel geloven. Niet geloven.

Geschokt keek ze op van haar gedachtes. De stem van iemand anders zei net iets in haar hoofd. Het was een kinderlijken stem, lief maar het leek ook wel iets zieligs in te zitten. Van wie was de stem? Was het haar eigen gedachtes of was het, een herinnering van vroeger? Nee, dat laatste is het waarschijnlijk niet. Anders had ze het wel herkend, toch?
Moest Yin haar eigen woorden wel geloven? Nog steeds zat ze te piekeren wat wel en niet waar was. Was zij zelf eigenlijk wel te vertrouwen. Kon ze haarzelf vertrouwen?

Yin bedankt Kakashi toen hij haar op de grond neerzette. Naar het gevecht had hij haar gedragen, ze was te zwak geworden om nog op haar eigen benen te staan. Ze was wel blij dat hij haar droeg. Niet omdat ze Kakashi wel zag zitten met zijn uiterlijk, maar omdat ze de jongeren niet onder ogen wou komen. Wat zou ze hun moeten vertellen? Het zal een akward moment worden. En dat wou ze natuurlijk voorkomen. Logisch.
Even probeerde ze zelf op de grond te blijven staan, helaas lukte dat niet. Haar knieen bogen gelijk naar buiten. Ze voelde hoe een arm zich vast greep rond haar zijde, een arm die haar hielp met onder steunen. Verbaast keek ze naar de persoon die haar hielp. Toen ze hem zag keek ze nog verbaaster: 'Sasuke'.
Sasuke keek alsof het geen probleem was, nou, beter gezegd alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Even keek hij haar aan, om er zeker van te zijn dat hij haar goed vast had, daarna keek hij weer met een strak gezicht naar een oude man.
We waren pas net gearriveerd in een dorp genaamd Konoha, de twee manen die bij de poort op wacht stonden vertelde gelijk toen ze ons zagen dat we naar de Hokage moesten. Kakashi knikte en liep verder met mij nog steeds in zijn armen.
De bewoners die we voorbij liepen keken met nieuwsgierigen ogen onze kant op. Sommigen keken gewoon, de anderen begon er bij te smoezen. Roddelaars. Die kwam je overal tegen, waar je ook gaat.
Kakashi merkte dat het meisje in zijn armen de blikken niet prettig vond dus hij duwde haar lichaam nog dichter naar hem toe. Haar hoofd lag tegen zijn borstkas aan, haar zicht over de hele weg was weg. Hier was ze heel blij mee.
'Zo, dus jij bent Yin' verbrak de oude man, die zichzelf voorstelde als Hokage, de stilte. Yin knikte. Ze wist niet wat ze moest zegen. Geen woord kwam er bij op. Stom. Op dit soort momenten hoort er gepraat te worden, waarom wist ze precies nu niet wat ze moest zegen! Ze kon haarzelf wel voor de kop slaan.
Gelukkig brak Kakashi deze keer de stilte: 'De missie was goed verlopen. De dingen die u mij over de stad had verteld klopte. Er zijn geen gewonden gevallen toen we de door te tunnel kwamen. Gelukkig hadden we geen contact gehad met anderen ninja's op de heen weg. Alleen op de terug weg kwamen we drie ninja's uit de Sound. Ze wouden Yin meenemen, dit is zo als u ziet niet gelukt.' Kakashi vertelde de Hokage een klein en best ongedetailleerde verslag van de reis.
De Hokage keek nieuwsgierig naar de leraar: 'En hoe is het gevecht afgelopen?' Verdommen, wat ging Kakashi nu zegen. Als hij de man vertelde dat Yin er voor had gezorgd dat ze weg vluchtte kon ze nog wel eens in de problemen raken. Misschien wel weggestuurd woorden.
Geef hem is ongelijk. Wie wilt er nou weer een moordenaar in zijn dorp. Het was haar schuld dat die man dood is, nu moet ze er ook verantwoordelijkheid voor nemen. Ze zou niet tegen stribbelen, wat het besluit van de Hokage ook was.
'Twee van mannen zijn gevlucht en de laatste, volgens mij ook de leider van de groep, heeft zijn laatste adem uit geblazen' Kakashi vertelde eerlijk wat er was gebeurd. Dat was nu eenmaal zijn taak.
'Hoe is dat gebeurd?' Blijkbaar kon de Hokage niet wachten tot de volgende dag en wou zijn antwoord nu hebben. Zou Kakashi een antwoord geven? Yin was de schuldigen, ze zou het zelf moeten vertellen. Ze had nu eenmaal het lef gehad om iemand te vermoorden, dan zou ze dit ook moeten kunnen.
Ze haalde diep adem, dacht even na of het wel een goed plan was en vertelde toen op haar bekende gevoelloze toon: 'Ik heb hem vermoord.'