'We zijn er,' antwoord Ino.Ik kijk raar, ik zie helemaal geen verassing. 'sluit je ogen ' zegt Ino stil.Langzaam sluit ik mijn ogen. Van het ene op het andere moment voel ik zijn mond op mijn hals. 'ik kan je eeuwig leven geven' fluisterd hij stil. Ik verstar, 'wat bedoel je...'zeg ik nogal geschrokken. Ino kijkt me aan en sluit mijn ogen met zijn vingers. Ik voel zijn mond weer op mijn hals. Ik beef, maar Ino legt zijn hand om mijn middel, en voor ik het besef zet hij zijn tanden in mijn huid. Ik wil gillen , maar ik kan niet. Hij stopt met drinken en kijkt me aan. 'Nog even volhouden,' zegt hij. Hij maakt een klein sneetje in zijn pols en houd het aan mijn mond. Hij vertelt me dat ik moet drinken en dus doe ik dat maar. Als ik slik voel ik het opeens overal branden, de pijn word meer en meer tot ik het niet meer aankan. * alles is zwart*



INO *POV.*: Ze is flauwgevallen, dat is nogal normaal, ik weet nog hoe ik me voelde toen ik vampier werd. Heel mijn lichaam brandde en het voelde of ik werd levend gekookt, denk ik terwijl ik haar naar het internaat draag. Ik leg haar even neer en kijk of er niemand binnen is. Iedereen slaap, gelukkig maar. Ik zou niet willen dat iemand ons ziet, dat zou mijn ondergang betekenen. Ik pak haar voorzichtig weer op en loop naar haar kamer. Daar leg ik haar voorzichtig weer neer op haar bed en stop haar in.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen