The Guardians (Skull -1)

John, Tiffany en Sarah lopen samen voor de groep,
Ze bespraken verschillende dingen,
Dat was wel te merken aan de gezichtsuitdrukkingen,
Maar of ze het met de groep zouden delen was nog de vraag,
Kate liep naast mij,
We waren allebei stil,
Alsof we beiden wisten dat er iets niet klopte,
Dat we beiden onze ogen open moesten houden voor iets vreemds.

Als Sarah stopt,
Stopt de groep ook,
Ze glimlacht even en knikt.
"Hier rusten we even uit, over 5 minuten gaan we verder!"
Iedereen knikt naar haar waarna ieder zichzelf op de grond laat vallen,
Het leek wel alsof de stilte ons over genomen had,
Niemand zei wat, of durfde iets te zeggen,
John, Tiffany en Sarah keken elkaar alleen maar telkens aan,
Alsof ze met hun gezichtsuitdrukkingen hun gesprek vervolgde.

Ik was de stilte zat en sta op,
"Wat ga je doen Skull?!"
Sarah wist dat de groep niet uit elkaar kon gaan als we op een missie waren,
'Verkenningsronden'
Het was het enige wat ik zei waarna ik van de groep wegloop,
Iedereen bleef rustig zitten,
Ik loop rustig door de omgeving heen waarna ik bij een ruïne stop,
Het was een gebouw wat al aardig vervallen was,
Niemand woonde er waarschijnlijk al voor tientallen jaren,

Ik loop langs de ruïne waarna mijn oog op iets raars valt,
Ik bekijk de muur waar een tekst op staat,
"WILL YOU LOVE ME?"
De tekst was vreemd,
Alsof het al jaren hier stond,
Maar niet vervaagde,
Ik veeg met mijn vinger langs de woorden waarna een kleverig goedje op mijn vinger bleef zitten,
Ik kijk er even naar waarna ik merk dat het bloed is,
Hoe kan hier bloed op de muur zitten?!
Ik veeg het bloed aan mijn broek waarna ik verder loop,

Waarom zat er bloed op die muur?
En hoe kon het zijn dat het bloed niet versleten was?
Dat het gewoon nog nat en kleverig was?
De vragen bleven in mijn hoofd hangen,
Maar voor ik het wist werd ik eruit gehaald door een stem,
"Skull, we gaan verder!"
Sarah riep en stond een stukje verder op,
Ik sprint naar de groep waarna we rustig verder lopen.

Sarah, John en Tiffany waren nog steeds druk aan het praten met elkaar,
Ondanks de korte pauze die we hadden gehad,
Kate loopt naast mij en kijkt mij even aan,
"Skull... Denk je dat deze missie anders is dan de andere?"
Ik kijk dr even aan, misschien had ze gelijk...
'Ik weet het niet Kate, maar we merken het vanzelf wel'
Ik glimlach even, maar deelde niet het verhaal van het bloed op de muur,
Dat was iets wat ik voor nu voor mijzelf hield,

Als we bij een vervallen stad komen stopt de groep opeens,
"Doelwit gevonden!"
Sarahs stem vult de lucht,
Ze had iets gezien!
Kate en ik stormen naar voren waarna we met ze allen naar een persoon kijken,
Het wapen wat hij vast had, het was een gemodificeerd wapen,
De zwaarden op zijn rug en heup waren waarschijnlijk vlijmscherp,
En zijn gezicht was onherkenbaar,

Niemand wist wat die moest doen,
Maar we wisten dat als dit het pakketje was,
We het moeilijk zouden krijgen om het mee te krijgen,
Als dit persoon de wereld kon reden,
Kon het waarschijnlijk de wereld ook vernietigen...