*...TH...* My life in this horrible house! ^33^

Esther pov.

Ik ben blij dat Bill me belde of we wat af wilden spreken. Ik voel me totaal niet meer veilig hier in huis en moet nodig frisse lucht hebben. Volgens mij ben ik gewoon langzaam aan gek aan het worden. Gisteren toen ik uit werk kwam, trof ik de woonkamer weer in een puinzooi aan. En het rare is, ik ben helemaal niets kwijt. En waarom gebeurt het overdag. Ook zo iets. Er zijn af en toe wel eens inbraken hier in deze buurt, maar dan allemaal ’s avonds laat. Niet op klaarlichte dag. Mijn ouders heb ik ook al gebeld en hun waren niet langs geweest.
Ik begin nu al aardig te twijfelen of ik niet de politie moet inschakelen. Maar iets houdt me ergens tegen. Maar ik weet niet wat.
Ach, ik ben waarschijnlijk gewoon gek aan het worden.
Snel pak ik mijn spullen en stap in mijn autootje. Eventjes gezellig een avondje weg. Misschien helpt het wat. Hopelijk wel, want ik wordt knettergek.