Bevrijding - 234

“Nee, ze stonden niet meteen aan onze kant. Maar ze namen ook niet meer zomaar alles dat ze in de vuurnatie geleerd hadden voor waar aan. Ze vroegen bedenktijd. Maar ze beloofden wel om niet te proberen ontsnappen en de waterstam niets aan te doen. Yue heeft hen toen opgesloten in kamers in het paleis, naast de mijne, in plaats van de gevangenis. Ondanks het feit dat ze gevangenen waren, waren ze Yue ontzettend dankbaar. En ik, ik was gelukkiger dan ik ooit geweest was.
Maar vier jaar later gebeurde het, niet lang voor Yles twaalfde verjaardag. Ik kreeg weer een brief van de vuurheer, hij kondigde een aanval aan. En deze keer bestond er geen twijfel dat hij het meende. Als de stam zich overgaf hoefde er verder niet gevochten te worden, dan hoefde alleen Yue te sterven. Degene die haar zou doden, kreeg de macht over de stam.” Ik keek Sokka aan. “We hadden geen keuze, als Yue zou vluchten, zou de vuurnatie geen genade kennen. Ze heeft mij gevraagd om het te doen, zodat ik de stam zou krijgen, omdat ze me kan vertrouwen. Keylina stuurde een brief naar de vuurheer met de mededeling dat ik het zou doen, dat ik hem weer trouw was, maar dat zij zou blijven om me toch wat in het oog te houden. Het enige goede aan de zaak is dat Keylina definitief onze kant koos. Heel de stam wist wat er te gebeuren stond, iedereen wist dat ik Yue zou doden en iedereen wist waarom. Yue smeekte hen om zich niet te verzetten.”
“Je zei daarstraks dat ze niet dood is”, mompelde Sokka.
“Nee, ze is niet dood, maar bijna iedereen denkt van wel. Op het allerlaatste moment bedacht ik me een oplossing. Ik had jaren ervoor al een soort van verborgen kamer of cel in het paleis gemaakt, waarvan niemand iets afwist. Alleen ik kon ze vinden en openen. Ik heb Yue erheen gebracht, haar daar verborgen. Iedereen dacht dat ze dood was, de vuurnatie zou niets merken. Keylina had het wel door, ze kende me te goed tegen dan, en ze heeft me gedekt. Maar zelfs zij wist niet waar de cel was, ze kende de sleutel niet. Ik heb haar de techniek geleerd zonder dat ze wist waarom, en ik had een blad met alle informatie, ook wie de avatar was trouwens, verborgen in mijn kamer. Zij wist waar ze dat blad kon vinden, als er iets zou gebeuren.”

Is er toevallig iemand die nog reclame wil maken voor zijn storie? Hier kan het:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=92630
http://www.quizlet.nl/stories/48372/stories-gesorteerd-per-genre/
zet je titel + link + omschrijving in een reactie + of het verhaal lopend/gepauzeerd/afgelopen is
- ofwel bij de hoofdstukken van het juiste genre of bij de juiste persoon
- ofwel in het topic, met het genre (voor OP) of de personen waarover het gaat erbij
En dan zorgen Fourtis en ik dat je bij in de hoofdstukken komt te staan