Hoofdstuk 5

Ik sloot de deur achter hen en ging terug naar de serre. Draco en zijn ouders, zaten nog steeds in de koele avond lucht. ‘Ik ga naar bed,’ meldde ik daar. Ik knipperde even met mijn ogen, wetend dat er tranen aanzaten de komen. Draco en zijn vader knikten enkel, maar de moeder van Draco liep met me mee. ‘Alles oké?’ Vroeg ze toen we voor mijn slaapkamer deur stonden. Ik leunde voorzichtig tegen de deur aan en knikte. ‘Waarom zou het niet gaan?’ Vroeg ik. Ze wreef even met haar vingers over mijn gezicht. ‘Je bent een sterke meid. Wees wie je wilt zijn,’ zei ze. ‘Zal ik altijd doen,’ antwoordde ik daarop waarna ik mijn kamerdeur opende. Pas nu viel me een tweede deur op. Ik opende hem en zag een grote badkamer. Volledig gevuld, van zeep tot tandenborstels. Ik glimlachte en zette de douche aan. Een douche kon ik wel gebruiken nu. Ik liep terug naar de andere kamer, om daar mijn pyjama te pakken. Bestaand uit een grijs shirt met doodshoofd, een korte zwarte sportbroek en kikkerpantoffels. Ik trok mijn kleding uit en stapte onder de douche. De warme stralen liepen van mijn kruin, over mijn rug, borst en benen naar mijn tenen toe. Gefrustreerd bedacht ik me, dat mijn ouders me echt achter hadden gelaten. Woedend schopte ik tegen de glazen wand van de douche aan, waarna ik een kreet van pijn uitslaakte. Ik zeepte me in en waste mijn haren, waarna ik me lang te muur naar beneden liet zakken. Ik sloeg mijn armen om mijn knieën en legde mijn hoofd erop. Tranen drongen zich uit mijn ooghoeken en ik besloot ze voor deze keer even niet tegen te houden. Het idee dat je ouders je achterlieten, was misschien toch best iets waar je om mocht huilen. Al huilde ik nooit. Uiteindelijk wreef ik over mijn gezicht, zette de douche uit, droogde me af en sprong in mijn pyjama. Ik opende de deur en zag miss Malfoy op mijn bedrand zitten. ‘Miss Malfoy,’ zei ik verrast. ‘Wat doet u nou hier?’ ‘Ik vroeg me af of alles wel goed gaat,’ antwoordde ze. ‘Ik hoorde een bonk, een schreeuw en je ziet er uit alsof je gehuild hebt. Wat ik ook al dacht te horen.’ ‘Ik heb niet gehuild,’ antwoordde ik terwijl ik een vest uit de kast pakte en om me heen sloeg. ‘Je houdt niet van het nette hè?’ Vraag Miss Malfoy. Ik schudde mijn hoofd. ‘Sorry miss Malfoy.’ ‘Zeg maar Narcissa,’ antwoord ze. ‘En daar kun jij niks aan doen. Zo ben jij en dat moeten wij maar accepteren.’ Ik grijns breed. ‘Bedankt.’ ‘Goed ik zou zeggen draag vooral wat je wilt, maar ik denk dat Lucius het wel fijn zou vinden als je bij het avondeten netjes gekleed bent. Dat zal waarschijnlijk ook het enige moment zijn dat je hem echt tegen zult komen.’ Ik grijns nog iets breder en ga naast haar zitten. ‘Bedankt Narcissa.’ ‘Graag gedaan en haal dat skateboard nou maar van achter de kast vandaan. We zijn niet blind.’ Ik grijns breed, waarna Narcissa de kamer verlaat. Ik gooi mijn vest uit en kruip onder de warme dekens. Morgen zou ik de tuin gaan verkennen. Ik trok de dekens nog wat hoger over me heen, waarna ik me overgeef aan vermoeidheid en weg zak in een diepe slaap.