Chapter 1 - Where it all began

How it all began

“Damned!” Kiro vloekte toen het mes in zijn vinger sneed. Bloed droop naar beneden langs zijn hand. Paniekerig ging hij opzoek naar iets om het bloeden te stoppen. Plotseling voelde hij armen om zich heen en verschrikt draaide hij zich om.
“Niet schrikken.” De jongen grinnikte. Kiro keek in zijn ogen, ze waren blauw en keken hem doordringend aan. Hij had blond haar, het liep over in een donker bruine kleur en hij had de liefste glimlach die Kiro zich maar voor kon stellen.
“Wie ben jij?”
“Strify.” De jongen lachte naar hem. Kiro keek hem verontwaardigd aan, maar duwde niet weg. Ergens voelde het vertrouwd. Hij kroop dichter tegen hem aan en legde zijn hoofd in de jongen zijn hals.
Zo stonden ze daar een tijdje, dicht tegen elkaar aan.

Opeens greep Strify Kiro’s hand. “Hier, let me help you.” Hij draaide zich om en pakte pleisters uit een kastje. Voorzichtig deed hij het om Kiro’s vinger.
“Time to go.” Zei hij met een knipoog toen hij klaar was. Kiro keek hem verward aan. “Wat bedoel je?”

Kiro’s P.O.V.
Ik schrok wakker en keek om me heen. “Strify?” Fluisterde ik zacht. “Damned.” Ik voelde een traan over mijn wang lopen en snikte zacht, het was maar een droom.

“Kiro, Kiro, Kiro!” Ik draaide me om. “Shinya!” Ik glimlachte en omhelsde hem. Opeens zag ik Yu achter hem staan en ik liet hem los. “Hey Yu.” Zei ik zacht. “Hey.” Hij glimlachte. “Wat heb je met je vinger?” Vroeg Shin opeens. Ik keek naar mijn vinger, er zat een sneetje in, precies dezelfde als die ik in mijn droom had gemaakt met het mes. Ik zei niks en staarde er na. “Kiro?” Ik keek weer op.
“I-ik heb me gesneden t-toen ik eten aan het maken was.”
“Next time be careful.” Shin knipoogde. Ik knikte en keek weer naar het sneetje in mijn vinger. Dit kon niet?
“Dus, wat was je van plan te kopen?” Ik keek weer op naar Shin. “I-ik erm… Ik wilde gewoon wat rondkijken.” Shin glimlachte. “Dat komt goed uit, Yuki en ik gaan kleren kopen, wil je met ons mee?”
“Tuurlijk, waarom niet.” Zei ik op fluistertoon, daarna liep ik met ze mee. Liever wilde ik niet, ik wilde niet zien hoe Shin met Yu bezig was.
Maar Shin was de enige vriend die ik nog had, de enige vriend die er nog voor me was. Ik wilde hem niet verliezen.
“Hoe zou dit me staan?” Shin liet het T-shirt zien, ik wilde antwoorden, maar voor ik iets kon zeggen had Yu al geantwoord. Ik hield mijn mond. “Yay! Dankje Yuki!” Shin klapte in zijn handen en gaf Yu een kus op zijn wang. Ik keek de andere kant op.
“Shinya, ik moet gaan.” Shin knikte. “Bye Kiki!” Hij draaide zich om naar Yu en kuste zijn lippen. Ik draaide me om en liep de winkel uit, terug naar mijn appartement.

Ik liet me snikkend op de bank vallen. Ik vond Shin leuk! Waarom zag hij dat niet? Ik sloot mijn ogen. Zouden ze me missen als ik dood was?

“Kiro…” Kiro draaide zich om en keek recht in Strify’s blauwe ogen. “Strify!“ Hij omhelsde hem en begon zacht te snikken. “Shh, it’s okay.” Strify wiegde Kiro zachtjes heen en weer en wreef over zijn rug. Kiro kalmeerde onder Strify’s aanrakingen en keek hem in zijn blauwe ogen, zich afvragend waarom al Strify’s aanrakingen zo echt voelden. “I will miss you when you’re dead.” Fluisterde Strify. Kiro slikte. “Hoe weet je…?”
“Maakt dat wat uit?”
“N-nee…” Kiro leunde tegen Strify aan. “Het maakt ook niet uit, je bent maar een droom.” Zei Kiro schor. Strify duwde Kiro een stukje van zich af en tilde zijn kin op, zodat Kiro gedwongen was in Strify’s blauwe ogen te kijken. “Is that so?”
Kiro zei niks en keek naar beneden, naar het sneetje in zijn vinger. “I-ik weet n-niet-“
“Shh.” Strify onderbrak hem voor hij zijn zin kon afmaken. Hij pakte Kiro’s hand en nam hem mee naar iets wat op een woonkamer leek. Er stond een tv, een bank, een klein tafeltje en het was er donker. Het enige licht kwam van de kaars die op tafel stond. Strify ging op de bank zitten en trok Kiro naast zich. Kiro ging dicht tegen Strify aan liggen en luisterde naar Strify’s hartslag. Strify aaide door zijn haar en glimlachte toen Kiro’s ademhaling langzamer werd en hij in slaap viel. “Sleep my little angel, I will get you out of this.” Fluisterde hij.