My Own War {Part 11}

Wind waait over de grond heen,
Vogels fluiten vrolijk,
Een hand helpt mij omhoog,
Mijn ogen gaan open waarna ik in het gezicht van de gedaante kijk,
Het meisje, ze wilde mij toch dood hebben?!
Ik probeer mijn lichaam te bewegen,
Maar mijn lichaam bewoog niet,
Ik wilde hier weg, maar mijn lichaam luisterde niet!

Ze zet mij op een bankje waarna ze even opkijkt,
Ze knikt alleen waarna ze glimlacht en mij optilt,
Mijn ogen waren nog zwaar,
Ik kon ze met moeite open houden,
Hoe was dit mogelijk?
Was al mijn energie op?
Mijn ogen vallen langzaam weer dicht,
Het leek net alsof ik gewoon in slaap viel,
Maar in tegendeel,
Ik voelde alles,
Elke stap die het meisje zetten,
Ieder persoon dat ze voorbij liep,

Als ze stopt word ik op de grond gelegd,
"Dus dit is hem? Dit is de uitverkoren?"
Het was stil,
Misschien dat het meisje alleen knikte,
Misschien waren ze weggelopen van mij om te praten,

"Dan zal ik hem trainen, trainen tot die er bij neer valt"
Ik voel een hand mij omhoog trekken waarna een sliert mij omhoog houdt,
Wat was dit voor een sliert?
Mijn lichaam begint langzaam weer te luisteren naar mij,
Mijn ogen gaan langzaam open waarna ik tegen een vreemde hoed aankijk,
Ik schrik even als ik merk dat de sliert een staart was,
Ik trek de staart van mij af waarna ik naar achter stap,
Wat was dit voor een plek?!
Ik ga met mijn ogen over de omgeving,
Het was een soort kloof,
De muren waren hoog maar er was genoeg ruimte om in rond te lopen,
De vreemde man blijft mij aankijken waarna die even glimlacht even over de muren verdwijnt,

Ik loop wat rond in de omgeving,
Het leek op een soort arena,
Overal in de hoeken lagen lijken!
Ik stap langzaam naar achter,
Wat was dit voor een plek?!
Waarom was ik hier?!
Ze hadden het over een training,
Maar dit is meer de dood!
Als ik in een hoek kom val ik over een stuk bot,
Mijn lichaam valt over het lijk heen waarna ik in een stapel botten val,
Ik sla geschrokken om mij heen,
De stapel botten vliegen alle kanten op,
Schater gelach vult de arena.

Ik krabbel omhoog waarna ik om mij heen kijk,
Wat moest ik hier doen?!
Voor ik het wist word ik weer op de grond getrapt,
Ik kijk voor mij waarna ik de vreemde man zie staan met een speer,
De man verbergt zich achter een hoed,
Hij had zelfs een staart!
Ik kijk om mij heen, lag er niet ergens een wapen?!
Ik strompel over de botten heen terwijl ik de man in de gaten houdt,
Hij grijnst alleen maar, voor de rest deed hij nog niets.
Voor ik het wist voelde ik een windvlaag,
De man stond opeens voor mijn neus,
Zijn speer gereed om te aanvallen,
Ik stap naar achter maar kom tegen de wand aan,
Het was het einde!

Ik sluit mijn ogen,
Als het zo moest eindigen dan zou het maar gebeuren...
Een diepe zucht verlaat mijn lippen,
Voor ik het wist voel ik een windvlaag gevolgd door een kreun,
Ik open mijn ogen langzaam waarna ik de man aan de andere kant van de arena zie liggen,
Wat was er gebeurd?!
Ik stap langzaam over de botten heen waarna ik om mij heen kijk,
Er was hier niemand behalve wij twee!