008|| Jessica

Mijn hart stond een slag stil toen ik hem zag. Hem... Waarom moest uitgerekend hij in onze klas komen. Martha- ze heette eigenlijk Martina, maar zo noemden we haar niet- zat naast me en merkte dat ik verstrakte.
'Wat is er, Jess?' vroeg ze.
'Niks' loog ik. Ze wist het niet, van Sam. Het was mijn geheim. Maar nu dat ene meisje het wist, zou ik het haar toch een keer moeten vertellen.
'Is het iets met die Sam?' raadde Martha mijn gevoelens.
'Nee... Ja. Ik vertel het je later, oké?' Ontweek ik de vraag.
'Dames, mond dicht, anders haal je maar een gele kaart' brulde de leraar. Ik schrok en keek gauw weer in mijn boek. Onopvallend keek ik opzij en zag dat Sam zijn spullen nog steeds niet gepakt had. Hij had zijn voeten op de stoel voor hem en kauwde onsmakelijk op zijn kauwgum. Ineens keek hij me recht aan. Ik keek betrapt weg.
'Jess, heb je nog wat leuks gedaan in de vakantie?' vroeg Martha.
'Ja, ik-" wilde ik reageren, maar de leraar schreeuwde: 'Ja! Martha en Jessica, allebei eruit, gele kaart! Sam, jij ook, je hebt nog steeds je spullen niet! En daarna alle drie in de mediatheek!'
'Nee, meneer, dit is de eerste schooldag, dan kan je dat toch niet doen?' ging Martha ertegenin.
'Ik kan alles' lachte de leraar geniepig. Zuchtend stond ze op en ik volgde haar voorbeeld. Sam liep achter ons aan de klas uit. Hij stak meteen zijn voet uit, waardoor ik bijna struikelde. 'Leuk, bij jou in de klas' zei Sam vals.