003.

Nadat ik nog even met Lou en Carl heb gepraat loop ik richting de arena vloer. Ik heb mijn normale shirt omgewisseld en ik draag nu een 'I love Harry' shirt. Hoe dichter ik bij het podium kom hoe groter de glimlach op mijn gezicht word. Ik heb hem zo gemist en dalijk zie ik hem eindelijk weer. Camryn's act is al afgelopen en het is nu best rustig in de zaal. Ik neem plaats naast een meisje en glimlach even naar haar. De plek is op de hoek van het middelste vak dus zit er aan de andere kant niemand. De ogen van het meisje worden groot en ze tikt meteen haar vriendin naast haar aan. Ze beginnen te fluisteren en ik word er een beetje ongemakkelijk door. Ik pak m'n telefoon maar even uit m'n zak en kijk even op twitter. Ik plaats geen tweet omdat Harry twitter misschien nog wel leest zo. Als ik door mijn mentions scroll is het weer hetzelfde als altijd. Haat en leuke berichtjes door elkaar. Ik zie dat het meisje naast me mee probeert te lezen. Snel druk ik op vergrendelen en kijk ik haar aan. 'Can I help you?' vraag ik, ik probeer vriendelijk te klinken. Haar ogen worden groot. 'I'm so sorry. I just wanted to know if I was right.' ratelt ze. Ik grinnik. 'You could've just asked me.' Ze knikt. 'True, but if you aren't Harry's girlfriend if would've been weird right?' ze ze terwijl er een rare lach uit haar mond komt. 'Well, I am Harry's girlfriend so it isn't weird, is it?' De meisjes achter ons beginnen ineens te gillen. 'I knew it.' hoor ik iemand zeggen. Ik lach, draai m'n hoofd om naar achter en glimlach. Voordat ze nog iets kan zeggen gaat het licht ineens uit. Het begin filmpje word afgespeeld en iedereen begint te schreeuwen. Ik schreeuw mee en kijk toe hoe de gordijnen naar beneden vallen. Het geschreeuw word harder als de schermen naar boven gaan en je ze alle vijf al ziet staan. De meisjes naast me beginnen te huilen en ik hoor het haast niet als ze de eerste zin van Up all Night zingen. Ik schreeuw en zing mee met de liedjes en probeer iedere keer Harry's aandacht te krijgen. Als hij dan eindelijk voor ons staat glimlach ik naar hem en zwaai ik. Hij haalt zijn microfoon naar beneden en kijkt me aan alsof ik er niet echt sta. Dan schud hij zijn hoofd en loopt hij naar de andere kant van het podium. Ik frons en kijk hoe hij weer verder zingt. Wat?