Foto bij A Devil With An Angel Smile

Dylan
Ik hoorde een auto de oprit oprijden. “Jade!” ze was 5 uur weggeweest. Was ze oké? Ik opende het raam. “Jade!” ze keek op. “hahh? Was je bezorgt Dylan?” ik voelde mijn wangen warm worden. Damn. “Tuurlijk joh.” Antwoorde ik sarcastisch. Ik zag dat ze moest glimlachen. Even later stond ze in de deuropening. “Moet je niet kwaad zijn? Ik heb je opgesloten in deze kamer.” “Oh. Juist. I ....ik was gewoon in de war.” Ze kantelde haar hoofd en keek me vragend aan. “Jade... je bleef vijf uur weg. Wat koste je zo veel tijd.” Inneens was ze serieus. Geen enkele emotie was te zien op haar gezicht. “Jade?” “Maak je geen zorgen.” “Jade!” “Het eten wordt geserveerd binnen 15 minuten.” Ze draaide zich om en wederom werd ik achtergelaten in de kamer.
“Hmm. Miss Jade was toch altijd zo open tegen jou en nu ...?” “Davi?” “Ja?” “Wat is er gebeurt in de 5 uur dat ze weg was?” “Het eerste uur heeft ze gebruikt om Manuel wat duidelijk te maken.” Siva verscheen naast Davi. “Daarna heeft ze een deel van haar tijd gebruikt om mij te kalmeren. Ze had me opgesloten in de auto. En daarna ... daarna heeft ze wat zaken afgehandelt.” Davi liet een spotlach horen. “Oh? Jullie beiden worden opgesloten in een ruimte door haar? Hahaha!” “Inderdaad” ,antwoorde Siva, “en ze heeft dat gedaan om ons leed te besparen.”
“Wat?” vroeg ik. “Wacht... waarom zei je dat ze ons had opgesloten?” “Jou heeft ze opgesloten zodat je je ondergang niet tegemoet ging en mij omdat ze weet dat ik anders ging neerstorten.” Davis lach verstompte meteen. “Hmpf.” Even was het stil. “Davi? Kun je even komen?” riep Jade van de gelijksvloer. “Natuurlijk Miss Jade.” Antwoorde hij vlug en raasde naar beneden. “Waarom is je broer zo ... je weet wel .. aardig ofzo tegen haar?” “No idea...” we keken naar elkaar en Siva glimlachte. “Ik moet maar eens gaan kijken. Binnen” ,hij keek naar zijn horloge, “6minuten is het eten klaar. Als je je nog eens wilt verfrissen ... ga je gang.” Siva vertrok en ik was weer alleen. Ik pakte een boek uit de kast “de kunst van het vuursturen hmm zou ze dit voor mij gekocht hebben?” ik begon te lezen.

“Dylan! Eten!” “huh nu al?” ik was te druk bezig geweest met het boek, maar nu kon ik jade misschien al helpen... ik ging naar beneden. Ik rook macaroni. “Pasta’s! Had ik moeten weten!” Jade at het allerliefste pasta.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen