001.

Chloe Morris

Met m'n gitaar koffer in m'n ene hand en m'n normale koffer in m'n andere hand ren ik door de drukke straten van LA. Net als ik wil oversteken springt het stoplicht op rood en stoppen alle mensen voor me. Ik zucht en kijk op m'n horloge. Ik ben al vijf minuten te laat en ik ben er nog lang niet. Het stoplicht springt weer op groen en meteen sprint ik langs de mensen heen. Na een tijd te hebben gerent zie ik het gebouw al. Ik sprint wat sneller en voor ik het weet ben ik bij de voordeur. Snel duw ik hem open en loop ik naar binnen. Er is niemand in de gang wat natuurlijk logisch is omdat ze bij de welkom's speech zitten. Ik gooi m'n koffer neer bij de andere spullen en leg m'n gitaar er voorzichtig op waarna ik m'n jasje uitdoe en die er ook op leg. Ik doe m'n staart even opnieuw in waarna ik naar de deuren van de grote zaal loop. Ik neem een diepe hap adem waarna ik de deuren open duw. Zoals ik al had verwacht zijn gelijk alle ogen mijn kant opgericht. Ik glimlach even raar en loop dan snel naar River toe die uitgebreid naar me aan het zwaaien is. Terwijl ik plaats neem naast haar kijk ik naar het hoofd van de school die mijn richting opkijkt met een boze blik. 'Wat fijn dat u ons ook nog vergezelt met u aanwezigheid mevrouw. Morris.' zegt ze bot. Ik schenk haar een glimlach en haal m'n schouders op. 'De speech is elk jaar hetzelfde toch? Ik heb vast niks gemist.' Ze sluit haar ogen even en besluit me dan maar te negeren. Ze gaat verder met haar speech waarna ik een tik tegen m'n schouder voel. Ik draai m'n hoofd opzij en kijk recht in de blauwe ogen van River. 'Waar was je nou gek? Ik zag Jenna al en ik dacht dat jullie samen zouden rijden.' 'We zouden ook samen rijden maar die bitch besloot om leuk weg te rijden terwijl ik nog op de wc zat.' River grinnikt even maar stopt meteen als ik haar een boze blik geef. 'Zoiets dacht ik al ja.' Onze ogen gaan naar Jenna die voorin zit en aan het giechelen is met haar vriendinnen. Ik rol mijn ogen. 'Ik hoop dat ze-' 'Mevrouw. Morris. U was al te laat dus zou ik het zeer waarderen als u dan stil bent en u praatje met mevrouw. Hall na deze speech doet.' Ik hoor River naast me grinniken. ''Ja mevrouw. Adams, ik zal mijn mond houden.' zeg ik met een kleine lach. Ze schud haar hoofd en praat weer verder. 'Zoals ik dus al vertelde komen er vijf jongens op deze school die bekend zijn in Engeland. Ik ben erg blij om jullie te vertellen dat zij hier op school zullen verblijven het hele semester. Maar natuurlijk zijn ze hier met een rede: ze zoeken iemand om een single mee op te nemen.' Mevrouw. Adams klapt even in haar handen en vraagt dan vervolgens of de jongens even op het podium willen komen. Ik kijk naar Jenna die met een flirterige glimlach kijkt naar een jongen met blond haar. De jongen glimlacht terug naar haar en vestigt zijn aandacht dan vervolgens op de zaal. Zijn ogen vinden die van mij en even glimlach ik waardoor hij terug glimlacht. De jongen met de bruine krullen trekt hem aan zijn arm waardoor hij zijn aandacht op hun vestigt. Jenna staat op en loopt naar de jongens toe om vervolgens aan de arm te gaan hangen van de blonde jongen. Ik rol mijn ogen terwijl mevrouw. Adams nog even een praatje maakt. 'Dit zijn Harry, Liam, Louis, Zayn en Niall van de band One Direction.' zegt ze. Ik kan de trots in haar stem horen. Een paar meisjes in de zaal beginnen te gillen, inclusief Jenna. Ik kijk toe hoe de jongens om de beurt iets zeggen in de microfoon. Het is haast niet te verstaan door hun hevige Engelse accent. Vooral het accent van de blonde jongen niet. 'En daarom houden we dus een talentenshow waar jullie allemaal je zang talenten kunnen laten horen. Dan kiezen wij vervolgens de beste en daar nemen we dan een single mee op.' eindigt hij met een glimlach. Zijn blauwe ogen fonkelen door het licht en ik kan het niet helpen om hem aan te staren.