Zwaardmeester - 14

Wout trok in gezelschap van Henric, de koning, zijn dochter en naar zijn gevoel het halve land naar de afgesproken plaats aan de grens. Ze sloegen hun kamp op een flink eind bij dat van Nandono vandaan. Rondom de tenten van de koning, Wout en enkele vooraanstaande ridders werden talrijke wachtposten uitgezet, voor het geval dat Nandono een sluipmoordenaar zou sturen. Ook Henric vreesde een aanslag en hij liet niemand anders in Wouts buurt dan Wilfried en Igo. De gespannen en waakzame houding van zijn vrienden deed de toch al door angsten geplaagde Wout geen goed. De nacht voor het gevecht lag hij te woelen onder zijn dekens. Het was daardoor dat hij de schim zag die langzaam op hem af kwam. Rustig in en uit ademend greep Wout naar de dolk die Henric hem onder zijn hoofdkussen had laten verbergen. Hoewel zijn lichaam gespannen was als een veer, heerste er in zijn geest rust. Dit was een bedreiging die hij het hoofd kon bieden. De gedaante was nu vlakbij. Wout gooide zijn dekens in het gezicht van zijn aanvaller, sprong zover mogelijk bij hem vandaan en sloeg alarm. De moordenaar liet zich echter niet uit het veld slaan en haalde met een mes uit naar Wout, die ontweek hem. Het volgende moment stormde Henric de tent in, op de voet gevolgd door Wilfried en Igo. Met zijn drieën wisten ze de nachtelijke bezoeker te overmeesteren. Niemand was echt verbaasd toen onder de helm Boidin bleek schuil te gaan. Hij werd geboeid en gevangengezet.

De zon kwam op en de laatste voorbereidingen voor het komende gevecht werden getroffen. Enkele pages hielpen Wout in zijn wapenuitrusting. De koning gaf Wout persoonlijk zijn zwaard en wapenschild met de koninklijke kleuren.
Onder trompetgeschal verliet Wout de tent. Aan de andere kant van het veld verscheen koning Nandono in een pikzwarte wapenuitrusting. Met de koning en Henric aan zijn zijde liep Wout zijn tegenstander tegemoet. Het zweet liep in zijn ogen en door het harnas kon hij het niet wegvegen.