Zwaardmeester - 21

Wout en zijn familie aarden aan het hof. Prinses Cillia sloot onmiddellijk vriendschap met Wouts oudste zus, Lisebette. Met schaamrood op zijn wangen had Igo Wout gevraagd of hij er iets op tegen had als hij Lisebette het hof zou maken. Vanzelfsprekend vond Wout dat geen probleem. De kleine Oswald hing zolang rondom ridder Henric dat die uiteindelijk voorstelde om hem als schildknaap aan te nemen, voor langer dan twee weken zelfs. Wouts jongste zusje, Aleydis, was in de wolken met alle prachtige dingen die ze nu kreeg en gedroeg zich al gauw als een jonge edelvrouw. Meno, de middelste broer, raakte in vervoering door de grote bibliotheek in het kasteel en leerde in nog geen twee maanden tijd lezen en schrijven.

Wout en Cillia werden heel gelukkig samen en hun geluk werd nog groter door hun drie gezonde kinderen. Wout was wel teleurgesteld toen hij merkte dat geen van zijn beide zoons zijn talent had geërfd. Op een dag nam hij zijn beide zoons, prins Florentius en prins Henric, mee op jacht. Voor de zevenjarige Henric was het de eerste keer dat hij mee mocht, al droeg hij nog geen wapens.
“Hier jongen, hou even vast”, zei een van de jagers tegen de prins, en gaf hem zijn boog. De anderen waren te druk bezig om die vast te houden terwijl hij gauw zijn schrammen uitwaste. Prins Henric nam fier de boog aan, het was de eerste keer dat hij zelf een wapen mocht vasthouden, op het zwaard van zijn vader na.
Een paar seconden later zat er plots een pijl, afgeschoten door de jonge prins, in de hoed van een van de andere jagers.
“Henric!”, zei Wout streng. “Je mag niet zomaar op iemand schieten, dat is gevaarlijk.”
“Maar papa, ik schoot niet op hem, ik schoot op zijn hoed”, zei de jonge Henric.
“Het is gevaarlijk jongen, een pijl kan missen”, probeerde Wout uit te leggen.
“Maar hij was toch raak? Ik wist gewoon zeker dat het zou lukken”, zei de jongen.
“Geef die boog nu maar terug, we praten er later wel over”, verzuchtte koning Wout. “Florentius, breng je broer naar huis.”