Hoofdstuk 7

Mackenzie

‘Wat is er gebeurd?’ vroeg ik verbaasd terwijl Liam het weer uitschaterde.
‘Stop met lachen en ga een handdoek halen, wil je,’ gromde mijn kletsnatte vader. Mijn zusje kwam binnen huppelen met een grijns van oor tot oor. ‘Wie heeft bedacht om haar naar karate te sturen.’
‘Jij,’ zei ik onschuldig terwijl ik mijn lach in probeerde te houden. ‘Wat is er gebeurd?’
‘Wel pappa kwam me achter na met een emmer water en toen heb ik hem misschien het zwembad ingeduwd,’ zei Skylar met een enorme trotse grijns op haar gezicht.
‘Het zwembad ingeschopt bedoel je,’ gromde mijn vader. ‘Pak even wat ijs, Kenzie.’
‘Ik mis een alsjeblieft,’ zei Skylar dood leuk. Mijn vader gromde iets wat ik niet verstond en wat ik waarschijnlijk ook niet wilde verstaan.
‘Mackenzie pak alsjeblieft wat ijs voor mijn pijnlijke been,’ zei mijn vader met een enorme neppe grijns. Ik pakte wat ijsblokjes uit de vriezer en wikkelde die in een theedoek. Liam kwam ondertussen met een handdoek de keuken in lopen en toen hij mijn vader weer kletsnat in een keukenstoel zag zitten schoot hij weer in de lach.
‘Ja, ja, heel grappig Liam,’ gromde mijn vader.
‘Jij begon,’ zei mijn zusje doodleuk.
‘Skylar volgens mij heeft pappa wel genoeg gehad voor vandaag,’ mompelde ik.
‘Ja laat mij maar even afkoelen,’ gromde mijn vader in de hoop dat we hem met rust zouden laten.
‘Wel misschien moet je dan het zwembad weer inspringen?’ stelde ik voor. Liam schoot weer in de lach en gaf mijn vader zijn handdoek.
‘Wel het is goed te zien dat Liam weer kan lachen,’ gromde mijn vader. ‘Maar als jullie de keuken nu niet uitgaan…’ Hij hoefde zijn dreigement niet af te maken want Liam duwde ons snel naar buiten.