Door:Bubbelien
Originele versie: http://www.quizlet.nl/chapters/1072035/chapter-8/

Caroline POV
Ik werd zenuwachtig van die Lilith. Ze deed zo overdreven vrolijk, en ze voelde zo nep. Omdat het niet klopte. Maar je zag dat het echt was. Daar was zeer zeker geen twijfel over mogelijk.
En daarbij, als ze me aankeek voelde ik me niet op mijn gemak. Het leek alsof haar ogen dwars door je ziel heen boordde. Ik voel me zo.... Zo naakt als ze naar me keek, alsof al mijn geheimen gewoon bloot lagen. Alsof ze dat soort dingen gewoon zag, en dan nog niet te spreken over de onnatuurlijke kleur die haar ogen hadden, mijn ogen waren ook raar, maar das was een verklaring voor....
....Of wacht eens?!
Is zij ook een weerwolf?
Nee, dat kan niet. Dan zou ik dat wel gevoeld hebben.
Wat was het dan wel?
'Waarom zit je hier alleen.' Ik keek verschrikt achterom, waar ik Evelien zag staan, met een quasi-nonchalant gezicht. Ik was zo in mezelf aan het peinzen dat ik vergat dat ik alleen zat in de kantine.
'Ik wacht op Oceane,' zei ik daarom maar, we waren immers toch altijd samen.
'Kun je lang wachten, ze zit bij Lilith en blijkbaar is het grappig, want ze moesten hard lachen,' zei Evelien, en ze haalde haar schouders op. 'Ik denk niet dat ze van plan zijn jou gezelschap te houden.'
'Je zult wel gelijk hebben,' mompelde ik.
'Misschien,' zei ze, en ze trok haar schouders op. 'Misschien ook niet. Maar mag ik hier dan zitten? Ik denk ook niet dat ik erbij mag.'
Ik knikte. 'Is goed.'
Zwijgend ging Evelien zitten, en begon te eten. We zeiden een hele tijd niks tegen elkaar, en waar ik normaal bang voor was - pijnlijke stiltes - daar leek ik nu geen last van te hebben.
'Moet je niet eten?,' vroeg Evelien uiteindelijk. Het klonk niet echt als een vraag. Het was meer iets wat ze had opgemerkt, een suggestie, of een feit.
'Geen honger,' antwoordde ik mat, zonder haar ook maar aan te kijken.
'O,' was haar antwoord.
'Ik weet een geheim over Lilith,' zei Evelien. 'En ik kan haar ogen verklaren,' zei ze toen ik niet reageerde.
Ik keek meteen naar Evelien toe. 'Wat dan?'
Ze bracht haar mond dichterbij mijn oor, alsof ze aan het roddelen was, maar dat was ook niet meer dan normaal op deze school. Dus we zouden niet opvallen. Misschien moest ik achteraf nog giechelen, dan zou het helemaal perfect zijn.
'Lilith is een vampier,' fluisterde Evelien.
Ik voelde hoe het bloed uit mijn aderen vertrok. Wat?
'B-bestaan die d-dan?,' stamelde ik. Ik trilde over mijn hele lijf.
'Ja dommie! Natuurlijk! Je wist ook al niet dat demonen bestaan, ik dacht dat je wel iets meer wist!,' riep Evelien. Gelukkig niet te hard, de school hoefde immers niet te horen dat we het over weerwolven hadden.
'Ik.. Hou op Evelien! En wie is die gast die bij Lilith staat. Ze hebben dezelfde ogen,' zei ik gepikeerd.
Bij Lilith stond een jongen. Hij was knap en een jaar of 17. Zijn ogen waren net zoals die van Lilith. Ik had het idee dat ze elkaar goed kenden. Maar Lilith leek niet blij hem te zien, ze moest nog net niet huilen.
'Ik denk dat het haar broer is,' zei Evelien.
'Ze heeft alleen maar een zus...'
'Misschien de vriend van haar zus dan?'
'Zou kunnen.' Ik besloot Evelien voor de rest van de tijd te negeren. De vreemde gast die Lilith scheen te kennen vond ik op dit ogenblik toch net iets interessanter dan Evelien.
Ineens zag ik de jongen naar mij toekomen lopen, op de voet gevolgd door Lilith. 'Je moet meekomen,' zei de jongen toen hij voor me stond. Ik staarde hem aan en zei niks. Wilde ze mijn bloed ofzo?
'Alsjeblieft kom mee,' zei Lilith. Haar stem was schor.
'Oké...'
Ik liep achter ze aan naar buiten toe waar ik een andere jongen zag staan. Hij had ravenzwart haar dat alle kanten op piekte en zag er adembenemend uit. Ik kende hem ergens van. Maar wist niet waarvan.
'Doet je litteken nog pijn?,' vroeg de jongen bezorgd.
Hoe wist hij dat? En waar kende ik die stem van?
Ik zei niks.
'Caroline? De klap van gister was echt hard, dat zag ik maar-'
'Kay,' riep ik uit, en zonder erbij na te denken omhelsde ik hem stevig.
'Je kent me dus nog,' grijnsde hij toen ik hem losliet.
'Natuurlijk!'
'En..., je litteken?'
'Goed, heel goed, voel er niks van,' zei ik meteen. Ik wilde niet dat hij zich zorgen zou maken om mij.
Ineens zag ik 2 ogen onder de struiken doorkijken.
'Maak je maar niet druk, dat is Bree,' zei de jongen die Lilith scheen te kennen. 'Die doet niks, Bree kom eruit!'
Een meisje, misschien een jaar jonger dan mij, kwam onder de struik vandaan.
'Bree,' fluisterde ik.
'Maar Caroline, we moeten je iets vertellen,' zei Kay.
'Het gaat om je zusje,' zei Lilith ongelukkig, en een traan gleed over haar wang.
'Ze hebben haar.'



Wat is er met het Ava aan de hand?

Reageer (1)

  • Stage

    Hier alles kort samengevat:

    TIPS
    - geen komma voor woorden zoals 'en' / 'of'
    - niet al teveel onnodige enters
    - soms een korte zin aanvullen met een bijzin ipv een nieuwe verzinnen
    - erop letten dat je blijft afwisselen van wat er na een dialoog komt of hoe je een zin opent

    TOPS
    - Ik ben nieuwsgierig, ik ga zeker een kijkje nemen bij het verhaal
    - Ik kan me heel goed voorstellen waar je het over hebt, in andere woorden: mooi beschreven
    - Het is heel goed hoe je de gedachtegang beschrijft en zonder het letterlijk te zeggen zo ook beschrijft hoe ze zich op bepaalde momenten / bij bepaalde mensen voelt
    - Ergens is het heel mooi dat je sommige dingen heel letterlijk naar voren laat komen, zoals ipv 'er klopte iets niet' 'omdat het niet klopte', dat geeft je gelijk een indruk van waar je mee te maken hebt

    En dan het uitgebreide rapport:

    Caroline POV
    Ik werd zenuwachtig van die Lilith. Ze deed zo overdreven vrolijk, en ze voelde zo nep. Omdat het niet klopte. Maar je zag dat het echt was. Daar was zeer zeker geen twijfel over mogelijk. De zinnen lopen hier niet helemaal lekker, ik zou er bijv. van maken: Ik werd zenuwachtig van die Lilith, ze deed zo overdreven vrolijk. Het voelde nep (misschien vervangen door verkeerd ofz.), het klopte niet, terwijl je zou denken dat ze oprecht zo was. Of ten minste iets in die richting, maar ik zou niet te vaak een nieuwe zin beginnen met een voegwoord terwijl de zin daarvoor al vrij kort is. Dat zorgt er namelijk voor dat ze zinnen slechter gaan lopen.
    En daarbij, als ze me aankeek voelde ik me niet op mijn gemak. Het leek alsof haar ogen zich dwars door mijn ziel heen boorden. Ik voel me zo.... Zo naakt als ze naar me keek, alsof al mijn geheimen gewoon bloot lagen. Alsof ze dat soort dingen gewoon zag, en dan nog niet te spreken over de onnatuurlijke kleur die haar ogen hadden, mijn ogen waren ook raar, maar das was een verklaring voor.... mooi geschreven
    ....Of wacht eens?!
    Is zij ook een weerwolf?
    Nee, dat kan niet. Dan zou ik dat wel gevoeld hebben.
    Wat was het dan wel? Ik zou hier de enters weglaten, je kan er dan óf lopende zinnen van maken (aanrader) of je zet het bijv. schuingedrukt als je zulke gedachtegangen weergeeft, maar dat ligt waarschijnlijk ingewikkeld met hoe de rest van het verhaal geschreven is. Met lopende zinnen word het zoiets als dit: (Een andere gedachte vormde zich in mijn hoofd /... Of) Wacht eens.. Nee, als zij ook een weerwolf was, zou ik dat wel gevoeld hebben.
    'Waarom zit je hier alleen.' Ik keek verschrikt achterom, waar ik Evelien zag staan, met een quasi-nonchalant gezicht. Ik was zo in mezelf aan het peinzen dat ik vergat dat ik alleen zat in de kantine.
    'Ik wacht op Oceane,' zei ik daarom maar, we waren immers toch altijd samen. je zou immers eventueel kunnen weglaten..
    'Kun je lang wachten, ze zit bij Lilith en blijkbaar is het grappig, want ze moesten hard lachen,' zei Evelien, en ze haalde haar schouders op. Ik zou proberen niet altijd een komma neer te zetten en dan ook nog 'en' erachter, ook kan je soms het 'ze' achterwege laten, dat geeft wat variatie'Ik denk niet dat ze van plan zijn jou gezelschap te houden.'
    'Je zult wel gelijk hebben,' mompelde ik.
    'Misschien,' zei ze, en ze trok haar schouders op.paar regels terug 'haalde' ze haar schouders op, ik zou een van beide veranderen of weglaten 'Misschien ook niet. Maar mag ik hier dan zitten? Ik denk ook niet dat ik erbij mag.'
    Ik knikte. 'Is goed.'
    Zwijgend ging Evelien zitten, en begon te eten. weer komma-enWe zeiden een hele tijd niks tegen elkaar, en waar ik normaal bang voor was - pijnlijke stiltes - daar leek ik nu geen last van te hebben.Je begint de zin vaak met een onderwerp, probeer zoiets als (een paar zinnen terug had je dat heel goed gedaan) Hierna volgde een stilte die normaal erg pijnlijk zou zijn, al leek ik daar nu geen last van te hebben.
    'Moet je niet eten?,' vroeg Evelien uiteindelijk. Het klonk niet echt als een vraag. Het was meer iets wat ze had opgemerkt, een suggestie, of een feit. voor een verbindingswoord zoals 'en' of 'of' dus het liefst geen komma, dat maakt het gebruik van komma's in de zin verwarrend. De punt na 'vraag' zou je wel door een komma kunnen vervangen.
    'Geen honger,' antwoordde ik mat, zonder haar ook maar aan te kijken. mooi gebruik van een bijzin
    'O,' was haar antwoord.
    'Ik weet een geheim over Lilith,' zei Evelien. 'En ik kan haar ogen verklaren,' zei ze toen ik niet reageerde.
    Ik keek meteen naar Evelien toe. 'Wat dan?' toe óf weglaten óf vervangen door bijv. 'op'
    Ze bracht haar mond dichterbij mijn oor, alsof ze aan het roddelen was, maar dat was ook niet meer dan normaal op deze school. herhaling van was, ik zou een van beiden vervangenDus we zouden niet opvallen. Misschien moest ik achteraf nog giechelen, dan zou het helemaal perfect zijn.
    'Lilith is een vampier,' fluisterde Evelien. Hier de enter geloof ik weglaten
    Ik voelde hoe het bloed uit mijn aderen vertrok. Wat?
    'B-bestaan die d-dan?,' stamelde ik. Ik trilde over mijn hele lijf. punt miss. vervangen door een komma en eventueel begin van de bijzin (herhaling van 'ik') aanpassen
    'Ja dommie! Natuurlijk! Je wist ook al niet dat demonen bestaan, ik dacht dat je wel iets meer wist!,' riep Evelien. Gelukkig niet te hard, de school hoefde immers niet te horen dat we het over weerwolven hadden.
    'Ik.. Hou op Evelien! En wie is die gast die bij Lilith staat. Ze hebben dezelfde ogen,' zei ik gepikeerd.
    Bij Lilith stond een jongen. Hij was knap en een jaar of 17. Zijn ogen waren net zoals die van Lilith. Ik had het idee dat ze elkaar goed kenden. Maar Lilith leek niet blij hem te zien, ze moest nog net niet huilen. paar van de punten zou ik vervangen door kommas
    'Ik denk dat het haar broer is,' zei Evelien.
    'Ze heeft alleen maar een zus...'
    'Misschien de vriend van haar zus dan?'
    'Zou kunnen.' Ik besloot Evelien voor de rest van de tijd te negeren. De vreemde gast die Lilith scheen te kennen vond ik op dit ogenblik toch net iets interessanter dan Evelien.
    Hier miss. iets plaatsen zoals 'Tot mijn grote schrik' of iets minder ouderwetsigs in die richting(:Ineens zag ik de jongen naar mij toekomen lopen, op de voet gevolgd door Lilith. 'Je moet meekomen,' zei de jongen toen hij voor me stond. Ik staarde hem aan en zei niks. Wilde ze mijn bloed ofzo? Punt vervangen door komma?
    'Alsjeblieft kom mee,' zei Lilith. Haar stem was schor. Hier ook
    'Oké...' Geen enter nodig
    Ik liep achter ze aan naar buiten toe waar ik een andere jongen zag staan. Hij had ravenzwart haar dat alle kanten op piekte en zag er adembenemend uit. Ik kende hem ergens van. Maar wist niet waarvan. Ik zou in ieder geval bij de laatste zin punt door komma vervangen en miss. de herhaling van 'ergens van' 'waarvan' ietsjes aanpassen
    'Doet je litteken nog pijn?,' vroeg de jongen bezorgd. Enter niet nodig hier, die van 'Ik zei niks' is wel goed zo, omdat je bij dialoog ook altijd een nieuwe regel begint
    Hoe wist hij dat? En waar kende ik die stem van?
    Ik zei niks.
    'Caroline? De klap van gister was echt hard, dat zag ik maar-'
    'Kay,' riep ik uit, en zonder erbij na te denken omhelsde ik hem stevig. Ik zou uitroepteken doen om het roepen te versterken
    'Je kent me dus nog,' grijnsde hij toen ik hem losliet.
    'Natuurlijk!'
    'En..., je litteken?'
    'Goed, heel goed, voel er niks van,' zei ik meteen. Ik wilde niet dat hij zich zorgen zou maken om mij. Geen enter nodig
    Ineens zag ik 2 ogen onder de struiken doorkijken.
    'Maak je maar niet druk, dat is Bree,' zei de jongen die Lilith scheen te kennen. 'Die doet niks, Bree kom eruit!' Enter niet nodig
    Een meisje, misschien een jaar jonger dan mij, kwam onder de struik vandaan.
    'Bree,' fluisterde ik.
    'Maar Caroline, we moeten je iets vertellen,' zei Kay. soms miss. niet gelijk na dialoog 'zei ..' maar hier bijv.Kay's stem klonk opeens een stuk serieuzer. en dan miss. om te versterken haar eigen reactie
    'Het gaat om je zusje,' zei Lilith ongelukkig, en een traan gleed over haar wang.
    'Ze hebben haar.' Hier kan je evt. weer een stukje plaatsen over haar reactie die dan de aanleiding geeft tot de slotzin, die als je dat zou willen nog wel iets meer naar het slechte mag kantelen, zoals Wat hebben ze met Ava gedaan of zoiets van Mijn kleine zusje was in gevaar?


    Wat is er met het Ava aan de hand?

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen