Chapter 32

Terug met Carolien POV!

“Zayn, haal wat water, wil je!” roep ik naar hem. Hij knikt en stormt de trap af. Nog geen minuut later staat hij er weer. Ik kijk hem dankbaar aan en neem het glas aan. “Er gewoon over gieten of aan haar mond zetten zodat ze drinkt?” vraag ik aan Liam. “Gewoon gieten!” roept Louis er door. Ik grinnik. Typisch hij. Oke, dan maar gieten. Ik giet het water uit. Voornamelijk over haar hals. Het glas is leeg en ik kijk gespannen toe. Als ze gewoon haar ogen opent, spring ik een gat in de lucht! Lien staat er maar bij. Nu heeft ze niet veel praat meer! Misschien omdat de 4 jongens erbij zijn? Ja, dat denk ik. Van mij heeft ze geen schrik, en van Anna duidelijk ook niet. Hoe kwam Lien eigenlijk hier? Ze was toch aan de O2 arena? Anna heeft dat toch gezegd? Of verbeeld ik het me? Anna zal het straks wel uitleggen. Als ze tenminste bijkomt… Ik blijf haar gespannen aankijken. Nog steeds geen beweging. Ik kijk naar de wonde. Best wel diep eigenlijk. Ik zucht en draai me om naar Zayn. “Het werkt niet” zeg ik verdrietig. “N-n-nee, k-kijk ma-maar o-om” stamelt Louis. Verbaasd kijk ik om en zie dat Anna haar ogen open heeft. Een grote lach siert mijn lippen. “Anna!” schreeuw ik zo gelukkig als ik maar kan. Ze forceert een glimlachje naar mij, maar meteen verstart haar blik als ze ziet wie er achter mij staat. Lien. Ja, natuurlijk. Ik neem haar hand en geef er een kneepje in, als teken dat het goed is. Eigenlijk is het helemaal niet goed, maar dat hoeft ze voorlopig nog niet te weten. “Ons kleintje wordt wakker” zegt Lien “poeslief”. Hoor het zware sarcasme. Waarom ‘kleintje’? Anna is toch niet zo klein? Ze is maar een heel klein beetje kleiner dan Niall, dus dat valt toch nog mee? Ik help Anna recht en zet haar op Niall zijn bed. Er licht bloed op de grond. Natuurlijk. “Lien, kan je een doekje of zo gaan halen. Hier ligt bloed op de grond. Raar he?” vraag ik aan Lien. Ik probeer me in te houden. Ik zei proberen. Als blikken konden doden, was ik nu dood geweest... en Lien ook. “Anna, wat is er gebeurd?” vraag ik haar zodra Lien de deur uit is. Na een heleboel gestamel aangehoord te hebben, kan ik er uit afleiden dat Lien haar met een mes behoorlijk diep gesneden heeft en omdat ze niet tegen bloed kan en het ook nogal veel pijn deed, viel ze flauw. Niall is aan de O2 arena met Emma. Louis’ ogen worden groot. Waarschijnlijk door de naam ‘Emma’. Wat wil je dan. Het is net uit tussen die twee. Emma heeft ook een mes en Niall zou niet veel meer kunnen zeggen na hun aanpak. Dat voorspelt niet veel goeds. Alsof hij onze gedachten kan lezen zegt Liam vastberaden “Kom, dan gaan we naar de O2 arena” Liam is iemand van doen, niet van denken. Hij is echt geweldig. We stormen de trap af waardoor we een verbaasde Lien achterlaten. “Kuis de grond maar af en verdwijn daarna als de bliksem naar je eigen huis, begrepen?” snauwt Zayn. Ooh, hij is toch een schatje.