Hoofdstuk 8

Mackenzie

‘Wauw het is echt enorm hier!’ zei ik stomverbaasd. Skylar knikte grijnzend terwijl Liam ons voor ging naar het huis. ‘Tering.’ Niet bepaald beleefd, maar het was het enige wat ik uit kon brengen toen ik het enorme huis zag. ‘Wauw.’
‘Een goede wauw of een slechte wauw?’ vroeg Skylar.
‘Gewoon een wauw,’ zei ik terwijl ik mijn ogen niet van het huis afhaalde.
‘Zullen we naar binnen gaan?’ vroeg Skylar grijzend.
‘Sky, dit is niet ons huis,’ zei ik verbaasd. ‘Je zou toch ook niet willen dat vreemdelingen ons huis in zouden gaan?’ Ze knikte teleurgesteld.
‘Maar we mogen wel hun zwembad gebruiken!’ zei ze ineens veel te vrolijk. Ik keek kort even naar Liam en zette het op een rennen toen ik ook de ondeugende grijns op zijn gezicht zag.
‘Kenzie je kan het beter op geven, want jij kent de weg hier niet!’ brulde Skylar terwijl zij en Liam achter me aan rende. ‘Plus Liam kan harder rennen dan jij!’ Jammer genoeg had ze op beide punten gelijk. Liam had me al snel te pakken en gooide me met gemak over zijn schouder.
‘Nee!!!’ Gilde ik uit. Wat heel hopeloos en dramatisch klonk waardoor ze beide nog harder begonnen te lachen. Ik begon te spartelen, maar Liam was veel te snel bij het zwembad. Ik greep zijn shirt beet onder het motto, als ik het zwembad in moet trek ik jou ook mee en even later lag ik in het zwembad met Liams shirt in mijn handen. Liam keek stomverbaasd van zijn shirt naar zijn ontblote buik en ik deed precies het zelfde.
‘Wauw,’ zei ik stomverbaasd.
‘Een goede wauw of een slechte wauw?’ vroeg Skylar met een ondeugende grijns op haar gezicht terwijl ze met haar wenkbrauwen wiebelde.
‘Heel grappig,’ zuchtte ik en ik ging op mijn rug in het water liggen.
‘Ehum.’ Liam stak bevelend zijn hand uit terwijl hij naar zijn T-shirt keek.
‘Nee,’ zei ik glimlachend. ‘Als je je shirt terug wilt zul je het water in moeten.’ Ik dook kopje onder en maakte een handstand op de bodem.

Ik zong zachtjes mee met de muziek die uit mijn telefoon kwam terwijl ik mijn haren droogde in de badkamer. Ik had natuurlijk geen föhn meegenomen en mijn vader had er geen. Ik haatte nat haar, maar met een handdoek kreeg ik het dus echt niet droog.
‘Bah, bah!’ Een grinnikt uit de deur opening deed me opkijken. Liam keek me grijnzend aan. ‘Ja, ja. Heel grappig,’ mompelde ik chagrijnig. Terwijl ik het opgaf en mijn handdoek in de hoek van de badkamer gooide. ‘Het is wel jou fout dat ik in het zwembad terecht kwam.’ Hij gaf me een blik alsof ik nu wel heel erg onredelijk was. ‘Wat het is niet dat ik jou het zwembad in gegooid, je sprong er zelf in.’ Het volgende moment had Liam me weer over zijn schouder gegooid. ‘Nee, niet alweer!’ gilde ik terwijl hij de trap afrende, maar in plaats van in het zwembad te gooien zette hij me neer in de keuken waar mijn zusje pannenkoeken aan het bakken was.