~Rose~ 19

Ik keek haar zonder iets te zeggen aan. Ik haalde het mesje van mijn arm af en liet het naast me neer vallen. Een kleine bloedplek vormde zich er omheen. Amber wilde een stap naar me toe zetten. Haar ogen gingen naar mijn arm en ze bedacht zich. Ik sloeg mijn ogen neer en draaide mijn hoofd om naar het raam. Waarom was ik juist nu vergeten de deur te blokkeren?! Ook al was ze waarschijnlijk ook daar doorheen gekomen.
“Jenna.. Waarom?!” Hoorde ik Amber zeggen. Ik nam niet de moeite mijn hoofd terug te draaien maar ik antwoorde wel.
“Jullie hebben geen enkel idee waar ik momenteel doorheen ga! Probeer het ook alsjeblieft niet te snappen.” Zei ik bijzonder rustig. Het klonk alsof mijn keel was dichtgeknepen en zo voelde het ook wel een beetje. Niet alleen was mijn geheim pas ontdekt. Nu had Amber het nog gezien ook!
“Maar.. Jenna.. Waarom? Waarom doe je jezelf dit aan?!” Ik schudde alleen maar mijn hoofd en deed hetzelfde wat ik in het ziekenhuis deed. Ik stond op. Liep langs haar alsof ze niet bestond en liep de hoek om meteen de badkamer in. Amber volgde me en zag hoe ik mijn ritueeltje uitvoerde. Ik pakte genoeg wc papier, draaide de kraan open en maakte het papier nat. Ik hield mijn arm onder de kraan en spoelde het vloeibare bloed weg. Vervolgens depte ik het, intussen al opgedroogde, overige bloed weg. Jenna keek ernaar met grote ogen. Zij zag ook wel dat dit een ritueeltje was geworden. Dat ik deze handelingen uitvoerde zonder er bij na te denken. Ze stapte op me af en pakte ruw mijn arm beet. Ze draaide mijn arm waardoor ze mijn pols zag. Ik keek haar niet begrijpend aan. Ze had dit toch al gezien in het ziekenhuis? Toen besefte ik dat ze naar de nieuwe wond keek. Ze keek terug in mijn ogen, haar ogen stonden verward en vol vragen.
“Jenna, kunnen we alsjeblieft hierover praten? I won’t judge you, promise!”
“You already judged me.” Zei ik simpel. Ik rukte mijn arm los, wat een pijnscheut opleverde en liep terug mijn kamer in alsof er niets gebeurd was.