Keylina's kroning - 12

“Aftreden!”, werd er meteen geschreeuwd.
“Ons vrijlaten!”
“Geen belastingen!”
“Straffen!”
“Heren, dames, kalmeer”, Yue kwam de zaal in. Ze ging pal voor ons staan, deels om ons te beschermen, deels om te tonen dat zij nu even de leiding had. “Prinses Azulena en prinses Lizzie hebben inderdaad een fout gemaakt, een grote. En daar zullen zij uit leren. U moet goed beseffen dat zij beiden alles wat zij hadden hebben geriskeerd of opgeofferd om een einde te maken aan de oorlog terwijl ze alles hadden kunnen krijgen wat ze wilden als de vuurheer gesteund hadden. Het einde van de oorlog hebben we aan hen te danken, alleen aan hen. Alleen dat had genoeg geweest om hen eeuwig dankbaar te zijn. Maar ze doen meer, ze hadden alles los kunnen laten, maar ze helpen de stammen terug op te bouwen, ze helpen iedereen langzaam terug naar een normaal leven. Ze nemen de verantwoordelijkheid op voor de daden van de vuurnatie, van de heersers voor hen. Ze houden ons niet langer gevangen, ze proberen ons te helpen en een nieuwe oorlog te voorkomen. Ze vragen alleen belastingen om geld te kunnen geven aan zij die het ergst getroffen zijn. Belastingen waarvan een groot deel ook door de vuurnatie zelf betaald zal worden. Ik ken deze dames goed genoeg om te weten dat ze geen cent voor zichzelf zullen houden.”
“Dan nog, ze hebben gisteren…”
“Een grote fout gemaakt, ja. Ik heb hen ook al de les gelezen. Maar u moet weten dat ze hier nooit voldoende op voorbereid waren. Al wat ze geleerd hebben is oorlog voeren. Leugens, bedrog, angst aanjagen en vechten. Stammen onderdrukken. Nooit hebben zij geleerd hoe ze voor een land moeten zorgen in normale omstandigheden. Ze doen hun best om alles hier geregeld te krijgen, om iedereen goed te verzorgen, om alles goed te laten verlopen. Alleen hebben ze dat nooit geleerd. Wie zoiets doet zonder het geleerd te hebben, maakt fouten, hoe goed ze ook hun best doen.”
“Hoe weet u dat allemaal? Wie bent u trouwens?”