Keylina's kroning - 22

“Oh hou je kop”, hoorde ik een ander roepen. “We hebben een duidelijk antwoord gekregen.” Heel wat mensen gingen nu tegen de tweedrachtzaaier in. Opgelucht keken we elkaar aan, door deze beproeving hadden we ons heen geslagen. Het tumult bleef een tijd duren.
“Stilte alstublieft”, riep Keylina. Langzaam werd iedereen weer stil. “Uitstekend. Voor we aan het banket beginnen om mijn kroning te vieren, en daarmee ook het einde van de oorlog nog eens extra te benadrukken, zou ik graag nog even de aandacht vestigen op één persoon. Kort geleden is in de Noordelijke Waterstam de avatar bekend geworden.” Aarzelend liep Katara het podium op. Nu kwam een geestelijke naar voren, om Katara in te dekken.
“Avatar Katara heeft onlangs de leeftijd van zestien jaar bereikt. Zoals alle vorige avatars zal zij zo spoedig mogelijk alle elementen leren besturen. Het is echter ongebruikelijk dat zij daarvoor nu met haar eigen element, water, zal beginnen. Dit omdat zij door de oorlog niet de kans kreeg om te trainen en zij nog slechts over een geringe basis van het sturen bezit. Nadien zal zij naar het Aarderijk reizen om te leren aardsturen, zal zij hierheen komen om van prinses Lizzie het vuursturen te leren en zal zij afsluiten met luchtsturen, zoals de avatarcyclus bepaald.” Even was er verwarring, maar al snel boog iedereen voor Katara, ook de geestelijken op het podium. Ik schrok, want ik begreep wat ze wilden: de aanvaarding van de avatar. Was Katara hier klaar voor?
Jursena kwam met de hulp van mam en Rin van haar stoel en boog. Keylina, Yue en ik keken elkaar even aan.
“Het is oké”, mompelde Katara, niet merkbaar voor de anderen. Met een glimlach lieten we ons alledrie tegelijk op onze knieën zakken. Katara keek naar het overvolle plein, haalde diep adem en boog toen zelf ook. Luid applaus weerklonk.