Lieve Fred,

Er zijn nu vier dagen voorbij sinds je gevallen bent in de strijd, en ik mis je zo erg dat de pijn in mijn hart steeds heviger wordt. Mam en pap doen alsof ze eroverheen zijn en communiceren weer normaal met andere mensen. Toch weet ik dat het niet goed met ze gaat. Ik hoor mam elke nacht huilen en pap wordt soms schreeuwend wakker. Ik zit de hele dag al in mijn kamer en weiger te eten, met als resultaat dat ik steeds magerder word. Ik wil me er doorheen zetten, dat wil ik echt, maar het lukt me gewoon niet. Je zit steeds in mijn hoofd, en je wil er niet uit. Het is allemaal de schuld van Voldemort.. Ik hoop dat hij wegrot op de plek waar hij zit. Jij was het aller dierbaarst voor me. Ik zou al mijn bezittingen opgeven om jou weer terug te hebben. Echt Fred. De fopshop loopt nog steeds erg goed, dat is het enige waar ik nog echt werk in steek. En weet je waarom? Omdat het van ons was, en dat is het nog steeds. Het is het enige dat ik samen met jou deed, en we hadden er zoveel plezier in altijd. Hoe we die eerstejaars omkochten om onze nieuwe producten uit te testen.. En hoe we op onze bezems wegvlogen uit Hogwarts en dat rare wijf van een Umbridge gek maakten. Ik probeer al mijn herinneringen van ons samen op te schrijven, zodat ik je nooit kan vergeten. Ik hou van je Fred.

Liefs, George.

Reageer (1)

  • Gibbs

    Fred houdt ook van jou, George! :c

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen