10. Goed nieuws!
Nadat ik mijn eten op heb zegt Frank dat hij tot zijn spijt mij moet verlaten, want hij heeft sinds gisteravond niks meer gegeten. Ik laat hem gaan na een kus en word dan alleen achtergelaten.
Nu het stil is merk ik pas hoeveel pijn ik heb en hoe moe ik ben. Ik sukkel langzaam een beetje in slaap. Als ik bijna slaap komt Marlies weer de kamer binnen. Ze is helemaal opgefokt en merkt niet eens dat ik half slaap, maar begint gewoon vrolijk te vertellen. Ik zeg ‘Marlies! Doe rustig ik volg je niet!’ ‘O sorry, haha, nou ik heb supergoed nieuws voor je!’ ‘Nou vertel op hyperkip’ ‘Oo ik ben geen hyperkip!’ ‘Goed dan ben je geen hyperkip, vertel nou maar gewoon, want goed nieuws kan ik wel gebruiken.’ ‘oke, hier komt ie. Ik heb geregeld voor jou dat je hier je examen kan doen!’ In een klap ben ik klaarwakker en roep ‘Echt?! Marlies! Je bent de beste! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen! En hoe moet ik dat gaan doen hier, en Help! Ik moet nog leren!’ gelijk schiet ik ook weer in de stress. ‘Rustig nou Leen. Ik heb alles perfect geregeld. Mevrouw Wilson heeft morgen een vrije dag en wil dus hier bij jou zitten zodat jij je examen kan maken. Je mag je examen schrijven, maar omdat je je morgen misschien nog niet goed genoeg voelt om zoveel te schrijven mag je ook op deze laptop je examen maken. Waar onder andere ook internet op zit, zodat je op msn enzo kan. En maak je nou niet druk over dat je nog moet leren. Je leest het morgen een keer door en haalt met gemak een 7! En bovendien houden ze een klein beetje rekening met je toestand, maar niet te veel, want anders is het oneerlijk tegen over de anderen.’ Nog steeds sta ik Marlies met grote ogen aan te kijken. Dan dringt het opeens tot me door. Dankzij Marlies kan ik mijn examens gewoon doen, loop ik niet achter, hoef ik niks in te halen en ben ik als het goed ga zometeen gewoon geslaagd en ga ik samen met Marlies feesten, op vakantie en naar de Pabo! Ik trek Marlies naar me toe en geef haar een dikke knuffel! ‘Marlies, je bent de Aller beste vriendin die ik me ooit zou kunnen wensen! Ik hou van je! Dankje dankje dankje dankje!’ ‘haha, graag gedaan hoor gek kind.’ Als ik haar eindelijk loslaat uit de knuffel des doods zegt Marlies ‘Maar schat, ik moet er vandoor. Want de dokter vond het al niet zo leuk dat ik nu nog kwam, ik moet nog leren en jij moet gaan slapen.’ ‘oke, leerse dan maar.’ ‘Dankje!’ ‘You’re Welcome, bye!’ ‘Bye!’
Nu het eindelijk rustig is, laat ik alles even over me heen komen van wat er gebeurd is. En ga ik uiteindelijk slapen.
Er zijn nog geen reacties.