Foto bij Proloog

Hoopvol stapte ik op de weegschaal, na drie dagen zonder eten hoopte ik toch dat er wat af was. Die buik moest platter, mijn billen moesten dunner, over mijn lelijke gezicht nog maar te zwijgen. De nulletjes op de weegschaal begonnen te bewegen en niet veel later was mijn gewicht af te lezen. Een koude rilling volgde over mijn hele ruggengraat, teleurgesteld stapte ik er meteen weer af. Waarom lukte het mij niet? Waarom kon ik niet afvallen? Was ik dan zo lelijk, verdiende ik het dan echt niet om af te vallen?

De gedachten werden erger en erger, ik liep heen en weer in de kleine badkamer tot ik mijn vaders scheermesje in het vizier kreeg. Even aarzelde ik, het was fout. Het was heel fout, maar mensen zeiden toch altijd dat het de weg naar geluk was? De poort naar de hemel?

Zonder nadenken nam ik het mesje beet, zette het tegen mijn pols en maakte een langzame beweging. Van links naar rechts, van links naar rechts. Telkens weer opnieuw. Het gevoel was brandend, tranen liepen over mijn wangen maar alles was beter dan het gevoel waar ik dagelijks mee werd geconfronteerd. Het gevoel nooit goed genoeg te zijn, het gevoel van zelfhaat..



hiii! ik zou Chelsea, aka Payneless willen bedanken voor deze geweldige proloog. Jullie moeten haar verhalen ook zeker eens bekijken!:D hopelijk vinden jullie het al wat, wat denken jullie ervan als ik morgen een stukje post? x x x

Reageer (3)

  • Camouflage

    Wauw. Het is.. Wauw.

    1 decennium geleden
  • Nisssie

    Hey, wat denk je ervan als je NU een stukje post.
    Wauw. Beste idee ooit :)
    +abo

    XxxSnelVerderXxx

    1 decennium geleden
  • KingZayn

    wow die proloog is echt.....wow... ik ben sprakeloos

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen