Chapter 10 ~~ We are really hot!

Knipperend omdat die stomme druppels prikken, ga ik terug richting de kamer. Ik struikel al gelijk over heen matras.
‘Verrassing,’ zegt Adam. Ik frons.
‘Wat is de verrassing?’
‘We hebben alle matrassen bij elkaar gesleept en nu kunnen we met zijn alle bij elkaar liggen. Hier is je kussen.’
Ik vang het kussen en grinnik.
‘Ja, sorry dat ik het niet kan zien. Maar wel heel lief.’
Ik plof op een matras neer.
‘Dit is wel heel erg chill,’ grijns ik.

Het is net als elke ochtend als ik wakker word. Het is raar. Elke keer weer, denk ik dat ik zonlicht zal zien maar ik zie het niet. Zuchtend wrijf ik over mijn gezicht en sla ik de piepende wekker uit. Ik murmel mijn ochtend-murmel en luister of ik al geluid hoor. Ik rijk naar mijn horloge en druk op het knopje. ‘Zeven uur,’ klinkt het vanuit het horloge en ik grinnik even.
Een horloge voor mensen die het niet meer kunnen lezen, maar ook erg handig voor blinde mensen. Maar als we het ontbijt willen halen moeten we opschieten.
‘Jongens wakker worden!’ Brul ik. ‘Ik wil het ontbijt nog halen!’
Ik spring overeind en schud aan iedereen.
‘Wakker worden!’
‘Zoey chill,’ mompelt Jay.
‘Ja, we komen al,’ zegt Elizabeth. ‘Scarlett op staan hup!’
We vertrekken terug naar onze Dorm, kleden ons vlug om en ik laat Scarlett mijn make-up doen. Daarna gaan we naar de grote zaal en ik trek mijn stropdas iets losser.
‘Waarom is dit gewaad zo vervelend?’ Vraag ik waarna ik mijn hemdje verder naar beneden trek, zodat je mijn buik niet meer ziet.
‘Omdat je hem niet draagt,’ merkt Scarlett op.
‘Pff, hoezo dat nou weer?’ Vraag ik. ‘Ik draag de kousen, de sneakers, het rokje, het vest en zelfs de stropdas.’
‘Ja, maar je vergeet de ingestopte blouse en je draagt niet de eigenlijk schoenen. Die van jou hebben hartjes.’
‘Elizabeth jij zei dat het mijn zwarte waren! En je weet dat ik een ingestopte blouse haat.’
‘Nou dan hebben we het daar antwoord.’
Ik schud lachend mijn hoofd en pak een broodje.
‘De roosters,’ zegt professor Sprout. Ze stopt bij mij en legt het voor me neer.
‘Het is in braille geschreven,’ zegt ze. ‘Maar het staat er ook naast.’
‘Oké,’ zeg ik. ‘Dankuwel professor.’
‘Geen probleem.’
Ik voel met mijn vingers over de bobbels die verschillende letters vormen.
‘Eerst DADA,’ zeg ik. ‘Daarna History of Magic. En na de pauze een blokuur Potions.’
‘Gezellig twee uur Snape,’ merkt Jake op en hij pakt mijn rooster op.
‘He!’ Roept hij uit. ‘We hebben het zelfde rooster!’
‘Gezellig,’ zeg ik. ‘Kunnen we gezellig samen Snape vervelen.’
‘Ah, kijk we hebben allemaal het zelfde rooster buiten Adam en een aantal tussen uren. Die wij wel hebben en Zoey niet.’
‘Ha, balen Adam en ik heb gewoon meer vakken als jullie,’ grijns ik.
‘Hmm, een beetje rust is ook wel chill hoor! Ik verveel Snape wel met een paar jaar genoten. Dat is onze hobby,’ zegt hij en ik weet dat hij zijn sexy scheve grijns trekt.
‘Alsof wij zo vervelend zijn,’ zegt Scarlett.
‘Ja, wij zijn hartstikke leuk!’ Roep Elizabeth.
‘En we zijn ook nog eens ontzettend sexy!’ Schreeuwt Jay.
‘Helemaal waar!’ Klinkt het vanaf de andere kant en ik weet zeker dat het Fred of George is.
‘Zoey is best een lekker ding!’
‘Jongens!’ Brul ik terug. ‘Ik weet het!’
‘Over een attitude gesproken,’ zegt Jay.
‘Pff,’ zeg ik. ‘Jij begon idioot.’
‘Dat klopt, maar geef toe. Het is waar.’