Chapter 21~~ Yes, it is!

Opgelucht zit ik met George in The Three Broomsticks. Met een glas boterbier in mijn hand en met mijn andere hand, roffelen mijn nagels op de houten tafel.
Ik neem nog een slok boterbier en kijk een beetje bedachtzaam, een plan ontwikkeld zich al in mijn hoofd.
'Ik heb een idee,' zeg ik en ik veer op.
'Ik ben benieuwd, wat is stap 1?'
'Zonko's Joke Shop.'

Tevreden schuifelen we tussen de rekken door, waar ik probeer niets te breken. Ik heb me hier altijd op mijn gemak gevoeld, grappen uithalen is toch een vast iets of zo. Zeker met Fred en George.
'Oké, want hebben we nodig?' Vraagt George.
'Mestbommen, veel mestbommen en vuurwerk. Je weet dat mestbommen en vuurwerk samen een kettingreactie van ontploffen en stank veroorzaken?'
'Nee, maar ik hou nu al van dit plan.'

Ik geef toe dat ik onze date anders had voorgesteld, zeker niet dat we nu heel sneaky Umbridge kantoor proberen binnen te sluipen. Misschien was mijn hoofd iets te vol geraakt van de ideeën van Elizabeth en Scarlett, waar de dates eindigden op een rood, geblokt kleed onder de ondergaande zon. En zoenend, om dat "belangrijke" detail niet te vergeten, zoals ze het zelf noemen. Het "belangrijkste" zelf, als je hen moest geloven.
Gelukkig is Umbridge nergens te bekennen. We sluipen het kantoor binnen en met een simpele "Alohomora" open ik de bureaula. We proppen alle mestbommen in de la en ik laat George zorgvuldig het, zelfgemaakt door Fred en George, vuurwerk zorgvuldig afstellen, zodat het op het juiste moment afgaat. Als ze de la opent natuurlijk.
'Oh, voordat ik het vergeet,' zegt George. 'Ik heb er een speciaal ingrediënt, zoals ik het zelf graag noem, aan toegevoegd.
'En dat is?'
'Een vloeistof, dat puistjes veroorzaakt.'
'Wicked.'
'Oké,' zegt George. 'Als ze de la openmaakt, strijkt de lucifer langs het daarvoor voorbestemde strookje, het veroorzaakt een vlam dat het vuurwerk aansteekt, de mestbommen gaan af en ze krijgt de vloeistof in haar gezicht, waardoor ze onder de puisten komt te zitten. En met een beetje geluk, ontploft het bureau.'
'Of, met een beetje geluk gebeurt dat niet, zodat we niet van school worden getrapt. Het gaat alleen stinken, ze zit onder de puisten en een beetje vuurwerk.'
'Ja, dat kan natuurlijk ook.'

Met een stapel aardappelen, spinazie en eieren op mijn bord, vertel ik de rest tevreden over mijn date.
Het gedeelte over onze grap, laat ik maar even weg. Anders is de verassing al verpest, dat is natuurlijk niet leuk.
Terwijl ik op een ei knabbel hoor ik het vuurwerk al aankomen scheren, luid boven het luide gepraat uit. Ik onderdruk een grijns en kijk even op, ondanks dat ik het natuurlijk niet kan zien. Harde klappen klinken boven mijn hoofd en ik hoor een luid geschreeuw. Leerlingen beginnen te lachen en ik weet dat onze grap gelukt moet zijn.
'Hoe ziet het eruit?' Vraag ik met mijn tanden stevig op elkaar geklemd, om mijn lachen binnen te houden.
'Alsof er een monster over haar een heeft gekotst en haar toen de gekke koeien ziekte heeft geven. Dude, die zweren zien er pijnlijk uit,' zegt Adam. Ook hij moet moeite doen zijn lachen in te houden, maar we falen allemaal. We beginnen luid te schateren, waarbij ik mijn half opgegeten ei weer bijna uitspuug.
'Wacht,' zegt Elizabeth. 'George kijkt samenzweerderig jou kant uit, dit is jullie schuld of niet?' Ze zegt het maar haar stem gedempt.
'Zoals altijd. Is het inderdaad. Mijn schuld,' zeg ik op een nuchtere toon, alsof ik over het weer praat.