Hoofdstuk 14

Skyler

De kat vond ik een van de meest mooie katten die ik ooit had gezien. Ze was zo klein en zacht en knuffelbaar. Ik had Kenzies fototoestel uit haar tas gepakt, daar ging ze waarschijnlijk heef boos over worden, en nu was pappa allemaal foto's aan het nemen.
'We moeten haar een naam geven,' zei pappa ineens.
'Mag ik haar houden?' vroeg ik ongelovig. Hij knikte grijnzend. 'Ik noem haar Nixie.'
'Nixie?' vroeg pappa lachend. Ik knikte.
'Dat is een waternimf,' zei ik grijnzend. Nixie begon op mijn vinger te sabbelen en meteen begon ik met haar te spelen. 'Waar is Liam?'
'O, die is Mackenzie zoeken geloof ik,' mompelde mijn vader. 'Moet ze niet wat drinken?'

Ik hoorde de voordeur niet open gaan, maar ineens stond Liam in de woonkamer. Het was al donker, maar Mackenzie was niet bij hem.
'Heb je Mackenzie gevonden?' vroeg mijn vader. Liam wees naar boven als wijze van antwoord en even later hoorde ik zachtjes haar muziek spelen. Kenzie zou Nixie waarschijnlijk de naam van een of andere zanger gegeven hebben en even vroeg ik me af of ze het wel leuk zou vinden als we een kat hadden, maar toen haalde ik mijn schouders op. Nixie was nu van mij. Liam was al snel naar boven toe en even later hoorde ik hem en Mackenzie lachen.