004.

Eenmaal voor de deur aangekomen belde ik aan en de deur gingen open.
"Je had ook kunnen bellen dat je er aan kwam. s'ochtends vroeg."Zei hij slaperig.
"Sorry ehm... Ik heb een probleem."
"Tuurlijk ook goedemorgen. Kom maar binnen." Zei hij geïrriteerd.
"Je bent echt niet blij dat ik zo vroeg ben."
"Hoe weet je dat." Snauwde hij.
Ik liep naar binnen en deed mijn jas uit nadat dat gebeurd was ging ik maar zitten op de stoel.
Hij zette een kop koffie op tafel. Nadat hij ook zat pakte hij het op en keek ik naar een koffie drinkende slokje voor slokje persoon.
Hij bleef ook tegelijk steeds naar me staren.
Ik wist ook daarna niks meer te zeggen.
Toen stopte hij met drinken en zette hij het op tafel.
"Wat wilde je nou zeggen?" Zei hij toen.
"Ehm... Ik wilde je deze brief geven. Die had ik vanmorgen gevonden toen ik aan m'n ontbijt zat."Zei ik terug.
Hij pakte de brief aan en begon te lezen.
"Interessant. vertel is meer."