Hoofdstuk 20

Mackenzie

Zodra ik wakker werd wist ik twee dingen: 1. of mijn hoofd ging ontploffen of ik had gister te veel gedronken. 2. Hopelijk ging mijn hoofd ontploffen, want ik lag in een slaapkamer die niet van mij was.
'O, shit,' kreunde ik zachtjes toen iemand achter me een arm om me heen sloeg en me dichter tegen hem aan trok. Ik probeerde te bedenken wat er gister gebeurd was, maar ik kon niets meer herinneren nadat Liam en ik buiten naar de sterren hadden gekeken. Voorzichtig probeerde ik me om uit de armen van de persoon uit te komen, maar iedere beweging liet mijn hoofd harder bonken.
'O, shitter tot de nog shitterigheid!' siste ik toen ik me om had weten te draaien en zag naast wie ik lag.

'Wow, jij bent vroeg op!' zei mijn vader toen ik de keuken binnen kwam lopen.
'Koffie,' mompelde ik. 'En een glas water!' Mijn vader gaf me een bezorgde blik en schonk een mok koffie voor me in. 'Waar kan ik hier aspirine vinden?' Mijn vader wees naar het keukenkastje boven de gootsteen en keek toen bedenkelijk naar de lege fles wijn die op het aanrecht stond.
'Liam en Skyler drinken niet,' zei hij toen zachtjes. 'Tenminste ik hoop dat Skyler niet drinkt.'
'Skyler drinkt niet,' mompelde ik.
'Wel ik heb gister geen wijn gedronken.' Mijn vader bekeek me nog eens goed en stond toen op om een glas water voor me in te schenken. 'Moet ik mijn drankvoorraad gaan verstoppen?'
'Niet nodig,' mompelde ik. 'Ik raak nooit meer een druppel alcohol aan.' Ik rilde bij het idee en gooide snel de aspirine achterover. 'Ik denk dat ik naar buiten ga, frisse lucht zal me goed doen.'
'Eerst ontbijten,' zei mijn vader beslist. Hij had een blik in zijn ogen die me liet weten dat hij me niet zou laten gaan voordat ik iets gegeten had. Ik pakte zuchtend het stokbrood uit de kast sneed er een groot stuk af en belegde het met brie en ijsbergsla.
'Goede morgen Liam,' zei mijn vader ineens. Ik stond met mijn rug naar de keukendeur en verstijfde meteen.
'Ik ga dit buiten nuttigen,' zei ik snel. Ik greep mijn koffiemok en liep langs Liam heen naar buiten zonder hem aan te kijken. Ik hoorde mijn vader nog iets zeggen als: eerst ontbijt maken. Wat betekende dat ik een voorsprong had op Liam. Wat betekende dat ik het moment dat ik hem echt onder ogen moest komen vooruit kon schuiven.