Please go away!

'Kom we kleden ons aan en gaan maar naar Marco' zucht ik, 'ik hoef hem niet nog kwader!' Nikita knikt, pakt een handdoek en loopt weg. Vast naar haar kamer. Ik draai de badkamer deur op slot en begin me uit te kleden. Snel neem ik even een warme douche en kleed me weer aan tot mijn ondergoed. Dan haal ik het slot weer van de deur af en loop naar mijn kamer. Ik loop naar de kast en haal daar een jogging broek en een hemdje uit. Ik sjok de trap af naar beneden. Pff... Alsof ik zin heb in een preek van Marco. Naar een tijdje komt Nikita ook en samen lopen we naar buiten.
'Auto?' vraag ik. Ze schud haar hoofd.
'Laten we de preek uitstellen door te lopen' zegt ze. Ik knik. En zo begonnen we aan onze saaie loop tocht naar de sporthal.
'Ik ga geen sorry zeggen hoor' zeg ik. Nikita schud haar hoofd.
'Ik ook niet' zegt ze.
'Straks laat ie je geen wedstrijden meer doen' zeg ik.
'Dan ga ik bij de tegenstander' grinnikt ze. Ik lach mee. Daar zou die vast wel even goed van balen. We lopen de sporthal in en gaan naar de kantine. Daar kopen we beide een flesje en we gaan naar de kleedkamers. We kleden ons om en drinken nog snel even wat. Dan sjokken we de sporthal in.
'Ik zie Marco nog nergens' zeg ik.
'Ik zie hem ook nergens' zegt Nikita.
'Dan gaan we wel even oefenen' lach ik. Samen stappen we naar een boksbal.
'Kijk eens wie we daar hebben' horen we ineens achter ons naar een tijdje. Verbaast draaien we ons om.
'Kom op man, nog je lesje niet geleerd' zucht ik.
'Ja, Tom, kom op!' zegt Nikita. Hij grijnst.
'Ah daar zijn jullie!' roept Marco. Ik zucht nog dieper. Nu komt het gedoe. Alweer!


Sorry voor het lange duren en het korte stukje ik zit vol met huiswerk en andere dingen