016.

Nadat de politie was geweest probeerde ik met mijn fiets het ziekenhuis te bereiken 3 familie leden lagen daar namelijk. Eigenlijk lagen al mij familie leden in het ziekenhuis. Zij waren de enige die ik nog had.
Toen ik eenmaal het ziekenhuis had gevonden. Vroeg ik waar ze lagen. Ze lagen in kamer 053 057 en in 129.
In de laatste lag mijn nichtje zij was pas 14. bijna 2 jaar jonger dan ik was. Door haar leeftijd lag zij waarschijnlijk op de 2de verdieping, mijn tante en moeder lagen in de kamers 051 - 059. Dat waren voor kamers waarmee het slechts gaat. Mogelijk waren ze nog in levensgevaar,
Toen ik bij kamer 053 aan kwam trof ik mijn moeder. Toen ik de kamer binnen stapte werd ze wakker. Ze zag me en glimlachte naar mij. Ik rende naar haar bed en omhelsde haar.
Ze praatte alsof ze bijna geen adem kon halen.
"Wa waar is je pa?"
"Ehm... Hij is vanmorgen overleden. Er was een klein probleempje in huis, Een steunbalk ging op iets anders rusten." Ik zei het per ongeluk op een grappige toon. Maar toen ik naar mijn moeder keek ze met open ogen maar voren. Ze zij niks meer en ik haalde er een zuster bij.