Hoofdstuk 21

Mackenzie

Ik zwierf rond door het dorpje. Ik had een half uur nodig gehad om hier te komen en nu was hier eigenlijk niets te doen, maar zin om terug te gaan had ik ook niet. Ik schopte tegen een steentje aan en liep een smal straatje in. Ik was altijd dol op Franse dorpjes, maar dan had ik meestal geld om een ijsje te kopen of een marktje om over te slenteren. Vandaag was er helemaal niets en ik had niets anders bij me dan pyjama waar ik in liep. Een frans mannetje dat op het trappetje voor een huis zat riep me iets achter na in het frans, maar ik wilde niet weten wat het was. De zon begon op mijn huid te branden en ik besefte dat ik me niet in gesmeerd had met zonnebrand, wat betekende dat ik er vanavond waarschijnlijk uitzag als een kreeft. Ik zuchtte en sloeg een ander steegje in, dat tot mijn ergernis dood liep.
'Geweldig,' siste ik terwijl ik me om draaide en naar de hoofdweg van het dorpje terug liep.
'Every breath you take and every move you make
Every bond you break, every step you take, I'll be watching you
Every single day and every word you say
Every game you play, every night you stay, I'll be watching you'
Neuriënd begon ik het dorpje uit te lopen. Zonder ook maar enig idee te hebben waar ik heen ging. Een toeter deed me opschrikken en snel ging ik in de berm lopen zodat de auto er langs kon. De auto ging stapvoets naast me rijden en het duurde even voordat ik besefte dat Liam aan het stuur zat. Ik kon een zucht niet onderdrukken en bleef toen stug door lopen. Liam deed het raampje naar beneden en toeterde nogmaals.
'Is dat het enige geluid dat je kan maken?' riep ik hem toe. Hij gaf me de meest droge blik ooit en bleef rustig stapvoets naast me rijden. Ik bleef door lopen en negeerde hem. Liam zette ondertussen de auto radio aan en tikte op zijn stuur in de maat van het franse nummer dat speelde. Ik herkende het, het had de meest vage videoclip. Hoewel die clip misschien minder vaag kon zijn als ik enig idee zou hebben waar het nummer over ging. 'Laat me met rust Liam,' zuchtte ik. Hij schudde grijnzend zijn hoofd en bleef rustig naast me rijden. Ik weet niet waarom ik het deed, het was nogal doelloos aangezien Liam in een auto zat, maar ik begon te rennen. Ik hoorde Liam lachen terwijl hij rustig versnelde. Natuurlijk zou hij gewonnen hebben als het konijnenpaadje tussen de wijnvelden er niet was geweest. Ik glipte tussen de wijnranken door en rende verder. Ik hoorde Liam de auto stoppen en toeteren, maar ik keek niet achterom om te zien of hij me volgde.
'Mackenzie!'