OO3.
Alice point of view
Dit is de eerste keer dat Bill weer binnen is mijn huis. Vroeger was hij mijn beste vriend tot hij verliefd op mij werd. Ik heb hem duidelijk verteld dat hij het moest laten gaan aangezien het niet ging gebeuren. Zijn broer overtuigde hem er van dat hij en ik goed samen zouden passen waardoor hij hoop kreeg. Waarom hij dat zo graag wilde snapte ik ook niet, we konden het nooit goed samen vinden. Er waren altijd woordenwisselingen, nu opeens moest zijn broertje iets beginnen met mij. Deed hij dit opzettelijk om mijn leven om te gooien?
Bill point of view
'Nee, Tom! Ik ga niet mee, zag je niet hoe ze de laatste keer op mijn reageerde?' Zuchtend zat ik aan de ontbijt tafel. Nu was het moment dat ik wel een sigaret kon gebruiken, maar Tom liet mij weer eens een keer niet gaan. 'Ik heb met Andréas afgesproken en we gaan daar heen.' Ik knikte van niet en liep naar buiten. Wat zou Alice nou met mij willen, ze is mij liever kwijt dan rijk. Als ik mee zou gaan, zou dit nog wel een rare wending kunnen krijgen. 'Tom, snap je dan niet dat ze mij niet wilt zien?' Tom sleurde mij mee aan mijn arm.
Het duurde niet lang voor dat ik ijsberend voor het hek stond. Tom sms'te haar, hoe hij aan haar nummer kwam vroeg ik mij af, aangezien ze haar nummer en e-mail veranderd had. Het was in ieder geval erg duidelijk dat ze geen van ons, mij in het bijzonder, wilde spreken. 'Christina!' Andréas zag zijn zusje aankomen en ze belde aan. Al snel ging de poort open en de deur ook. Hier ging ik dan, het einde, een verandering in mijn leven. Ik wilde niet, ik wilde terug naar huis, maar werd weer eens gepushed door mijn broer. 'Kom op, doorlopen.'
'Alice?' Daar stond ik dan. Arrogant en al zuchtend keek ze mij aan. 'Wat wil je dit keer?' Ik wendde mijn blik af en liep rustig door. 'Hij wilt jou.' ik hoorde Tom achter mij en draaide wat met mijn ogen.
Alice point of view
Ik ruimde de troep op en maakte de vloer even schoon, altijd fijn regen en mannen, ze letten nergens op. Veel nut had het niet aangezien ik binnen een half uur vast de helft van de groep al buiten had gezet, even later liep ik naar de keuken om de vieze doeken in de mand neer te leggen. Wie wilt er koffie? Ik hoorde 5 stemmen. Bill wilde blijkbaar niets, ik hoopte dat hij de hele dag zo stil zou blijven. Waar zijn die lekkernijen? Ik hoorde mensen roepen uit de woonkamer. Ik pakte wat lekkernijen en liep naar woonkamer, ondertussen deed ik een dansje, ik voelde mij vrolijk, ik voelde dat ik ze straks het huis uit zou zetten. Van waar die vrolijkheid? vroeg Tom. Ik ben altijd vrolijk. Bill keek mij verbaasd aan. Ja, behalve als je mij of Tom ziet. Ik knikte en glimlachte. Hij moest het zelf weten.
Er zijn nog geen reacties.