~Seven~

''Sorry dat ik zo laat ben'' val ik met de deur in huis en iedereen in de personeelsruimte kijkt me raar aan.
''Daar ben je. Dat is een kwartier van je loon'' bromt m'n baas.
''Pardon? Het zijn maar 5 minuten hoor. Als je dat eraf haalt begrijp ik het, maar een kwartier? En bovendien kan ik er niks aan doen dat de treinen niet zo snel door de sneeuw rijden en sommige helemaal niet''.
''Sinds wanneer moet jij met de trein naar je werk''? hij kijkt over zijn bril die laag op z'n neus staat. ''Je kan het toch lopen''?
''Ik was even naar m'n oma'' antwoord ik eerlijk en m'n baas schud z'n hoofd.
''Het spijt me Sephora, maar tijd is tijd. Dan had je daar rekening mee moeten houden. Nu aan het werk anders gaat er nog meer vanaf'' ik werp hem een arrogante blik maar hij doet alsof hij achterlijk is en verdwijnt in z'n kantoor.

''Het zit allemaal niet mee hé''? Jamie geeft me een bord aan die ik afdroog.
''Het viel best mee. Totdat ik hier kwam'' geef ik eerlijk toe en ik neem het volgende bord aan.''En hij ging nog dreigen ook''.
''Je kent Dereck, alles wat geld kost maakt hem chagerijnig''.
''Maar ik moet wel m'n huur, eten en m'n hondenbelasting ervan betalen. Ik kan me een ontslag niet veroorloven'' ik zet het laatste bord weg en maak de spoelbak en het aanrecht schoon.
''Hey Sephor, heb je zin om iets te gaan drinken''? ik kijk naar Jamie en bespeur iets van verlegenheid in zijn ogen maar ik glimlach vriendelijk.
''Ja is goed'' ik hang de theedoeken uit, wissel van schoenen en sluit dan de personeelsdeur achter me.

''Een warme choco, alsjeblieft'' zeg ik tegen de serveerster die onze bestelling op komt nemen. Ik kijk door het raam en zie Harry met een zware boodschappen tas lopen. Hij steekt zijn vrije hand naar me op en ik glimlach beleefd terug.
''Wie is dat''? vraagt Jamie en ik haal m'n schouders op.
''Een vriend van een vriendin van mij'' antwoord ik en Jamie glimlacht opgelucht naar me.
''Jaloers''? vraag ik met een glimlach. Hij weet even niet waar hij het zoeken moet.
''Nee, gewoon interesse''.