Patrouille 2

'Schat, het is tijd' ik kijk embry aan. 'laten we gaan dan' ik pak zen hand en trek hem mee. aan de bosrand geef ik hem nog een kus en trek snel men kleren uit zodat ik kan veranderen.
En daarsta ik dan een pikzwarte wolf. naast me staat een lichtbruine wolf. we lope nsamen het bos in. de hele tijd dachten we beiden niks. tot we bij dat kleine huisje kwamen. Ieuw, vampier, niet sterk maar toch sterk genoeg. ik kijk in de richting waar de geur vandaan komt. Lena, dat meen je niet! Waar ik verander in men mensen vorm. 'een mes?!''Het is maar een zakmes en bot.' nee! 'Je zegt altijd dat je niet emo bent en niet snijd! wat lieg je toch veel!' ik zie dat Embry beschermend voor me gaat staan. ik duw hem opzij. Ik houd mijn hand open. Ze laat het mes in men hand vallen.'Gooi het niet weg, ik heb het voor mijn verjaardag gekregen.' en toen liep ze weg. 'Waarom spaar ik je!' riep ik haar nog achterna. ze had me ooit al zoiets verteld, maar ze beloofde dat ze nooit meer zou snijden. Ze heeft haar belofte verbroken! Waarom vind ik dit zo erg, ze mag niet zoveel voor me betekenen. Lei è tutta la mia vita.